Text aus dem Hauptfenster in Zwischenablage kopieren

7
der spraken. Ende daer om seit hij. Eccl. xxij. Qui docet
8
fatuum quasi qui conglutinat testam. Cum dormiente loquitur qui
9
narrat stulto sapientiam. Die den zot leeren wille / is als die
10
ghene die pot scerueren knoopen ende te gader lijmen wilt.
11
want hij spreect als metten slapende / die den zot wijsheit
12
vertelt. want hij zijn pijne verliest. want also men leest
13
Prouer. i. imprudentes odibunt sapientiam. die onvorsienighe
14
ende onwijse sullen die wijsheit haten. Ende daer van be
15
claeght haer die godelicke wijsheit segghende in dat sel
16
ue capittel deur den mond van Salomon. Despexistis
17
omne consilium meum: et increpationes meas neglexistis. Ego
18
quoque in interitu vestro ridebo. Ghijlieden hebbet ver=
19
smaedt alle mijnen raedende hebbet vergheten ende versuumt
20
mijne berespijnghen. Ende ic sal ooc lagghen in hulieder
21
vergane ende qualc vaerd. dat is ic sal v so punieren als
22
oft ic my verblijdde van uwer pijnen. wij en sullen dan
23
den zotten niet ghelijcken want also men vindt. Prouer.
24
xviij. Non recipit stultus verba prudentie nisi ea dixeris
25
que versantur in corde eius. de zot en ontfaet noch en hoort
26
gheen worden zijen zijn naer zijne ghenoechte Ende daer
27
bij die sotten pijpen altijds op haer ghe woente: ende zijn
28
zij ghewone op een musele oft sacpijpe te pijpene te ver
29
gheefs gaue men een harpe oft lute want zij haer spel
30
niet veranderen en willen. Al eist dicwijle ombehorelic
31
want also daer staet Eccle. xxij. Musica in luctu impor
32
tuna narratio Soeten sanck in tijde van rouwe is een
33
onghetijdighe verhalinghe oft vertellinghe.
34
DIe wijse man laet hem noch onder wijsen
35
Ende voeght hem naer tijden ende ghijsen
36
Al can hij wel spelen op eenich spel
37
Hij cant wel laten voeghet hem niet wel.
h ij

GW5066_0115_Paris_h2r