Sebastian Brant (und womöglich auch Jakob Locher) hat die 'Stultifera Navis' (1497; GW5061) mit über 1500 lat. Randverweisen ausgestattet, die auf Passagen insb. in der Bibel, bei den antiken Klassikern und in zentralen Rechtstexten verweisen. In den französischen 'Narrenschiffen' (GW5058) wurden diese Marginalnotate übernommen (und adaptiert/ergänzt). Sie öffnen gleichsam den Horizont, vor dem das lateinische (und mittelbar auch das deutsche!) 'Narrenschiff' entstanden ist und von den zeitgenössischen Lesern verstanden werden sollte: Sie geben zu erkennen, "was sich im Kopf des damaligen Verfassers bzw. eines gebildeten Lesers an bildungsgeschichtlichen Bezüge einstellte" (Henkel 1994, 174; vgl. zudem Rupp 2002, Hamm i.Dr.).
Erstmals werden in 'Narragonien digital' diese Marginalnotate aufgelöst und mit den jeweiligen Volltexten verlinkt (von Rena Buß und Helena Wächter) - soweit und so exakt es uns möglich war. Im folgenden Register finden Sie die Belegstellen im Volltext, geordnet nach Autoren und Werken. Zugleich sind in der Textanzeige von GW5061 und GW5058 die Marginalnotate mit diesem Register verlinkt (blau hinterlegte Zeilennummer!). Sie können also vom 'Text zum 'Belegregister' und von dort wieder zurück springen. Die Auflösung der Marginalzitate ist ein schwieriges Unterfangen: Einzelne Marginalien lassen sich nicht mit letzter Sicherheit auflösen. Nicht wenige sind allgemein und unpräzise, sie verweisen nicht auf konkrete Textstellen, sondern eröffnen eher dem Lesers weite Verständnis- und Assoziationsräume. Gerne nehmen wir Ihre Korrekturen, Ergänzungen und Hinweise per Feedback-Mail (s. Fußzeile rechts) entgegen.
Parabolarum I
Nil aliud nisi se valet ardens ethna cremare Sic se non alios inuidius igne coquit. (Alanus ab Insulis, Parabolarum 1)
- B53: Alanus
Ethna.
Parabolarum
Alanus ab Insulis
Alias sane: […] tunc potest licite retinere eam et vsucapere titulo pro de relicto: sed si hoc non putauit debet eam dare pauperibus pro anima illius cuius fuit: vt autem omnes peregrini. […](Angelus de Gamb. Lec. sup. Inst. IV 2.1, 72r)
- B20: Angelus insti.
de re. diuisi.
in fi.
Lectura super Institutionum IV 2 1
Lectura super Institutionum IV
Angelus de Gambilionibus
Libyca 1 (2)
δεύτεραί τε σπονδαὶ Ῥωμαίοις καὶ Καρχηδονίοις αἵδε διέμειναν ἐς ἔτη πεντήκοντα, μέχρι
λύσαντες αὐτὰς τρίτον πόλεμον καὶ τελευταῖον ἀλλήλοις ἐπολέμησαν, ἐν ᾧ Καρχηδόνα Ῥωμαῖοι
κατέσκαψαν Σκιπίωνος τοῦ νεωτέρου σφῶν στρατηγοῦντος, καὶ ἐπάρατον ἔγνωσαν. (App.
Lib 1,2)
Übersetzung:
Der zweite Friede, der hier zwischen den Römern und Carthagern geschlossen wurde,
dauerte gegen fünfzig Jahre. Dann brachen sie ihn auf´s Neue, und führten den dritten
und letzten Krieg gegen einander, in welchem die Römer unter Anführung des jüngeren
Scipio Carthago zerstörten und mit dem Fluche belegten. (Appianos, Appian´s von Alexandrien
Römische Geschichten, übersetzt und herausgegeben von F. L. I. Dillenius, Stuttgart
1829, S. 303, Permalink: http://mdz-nbn-resolving.de/urn:nbn:de:bvb:12-bsb10711954-3, Scanseite 17.)
- B97:
Augustinus
de roma
Appianus.
Libyca 1
Libyca
Appianos
Apologia (18)
paupertas, inquam, prisca aput saecula omnium ciuitatium conditrix, omnium artium repertrix, omnium peccatorum inops, omnis gloriae munifica, cunctis laudibus apud omnis nationes perfuncta. (Apul. apol. 18)
- B83:
Apuleius
- B83:
Apuleius.
Apologia
Apuleius
De anima 2
Et penitus que eunque aluntur et viuunt in finem: quousque possunt accipere alimentum: separari autem hoc ab aliis possibile est: alia autem ab hoc impossibile est in rebus mortalibus. (Aristot. an. 2)
- B110a: Aristo .ii. de
anima
Eccles .v.
- B110a: arist. ii. de anima
Eccsᷓ. v.
De anima
Aristoteles
De civitate dei 15 (5)
Primus itaque fuit terrenae ciuitatis conditor fratricida; nam suum fratrem ciuem ciuitatis aeternae in hac terra peregrinantem inuidentia uictus occidit. unde mirandum non est, quod tanto post in ea ciuitate condenda, quae fuerat huius terrenae ciuitatis, de qua loquimur, caput futura et tam multis gentibus regnatura, huic primo exemplo et, ut Graeci appellant, ἀρχετύπῳ quaedam sui generis imago respondit. nam et illic, sicut ipsum facinus quidam poeta commemorauit illorum, fraterno primi maduerunt sanguine muri. (Aug. civ. 15,5)
- P46: Iusti. li. xii
Iosephus. li. xii
c. i.
Augustinus. li. xv.
c. v.
- P46: Iui.li.xii
Ioſephꝰ.li.xii
c.i.
Augꝰ.li.xv.
c.v.
De civitate dei 15 (8)
Nunc autem defendenda mihi uidetur historia, ne sit scriptura incredibilis, quae dicit aedificatam ab uno homine ciuitatem eo tempore, quo non plus quam uiri quattuor uel potius tres, posteaquam fratrem frater occidit, fuisse uidentur in terra, id est primus homo pater omnium et ipse Cain et eius filius Enoch, ex cuius nomine ipsa ciuitas nuncupata est. (Aug. civ. 15,8)
- P41: Gen. iiii.
Enoch ciuitas
condita & eius
regnum vsurpa
tum de hoc Au
gustinus li. xv.
de ciui. dei
Gen. vi.
Iosehpus li. i.
c. v.
Gen. vii.
- P41: Ge.iiii.
Enoch ciuitaſ
cōdita& eius
regnū vſurpa
tū de hoc Au
guinꝰ li.xv.
de ciui.dei
Ge.vi.
Ioſehpꝰ li.i.
c.v.
Ge.vii.
De civitate dei 15
De civitate dei 18 (2)
Ninus ergo iam secundus rex erat Assyriorum, qui patri suo Belo successerat, regni illius primo regi, quando in terra Chaldaeorum natus est Abraham. (Aug. civ. 18,2)
- P42:
Iustinus. li. i.
Augustinus. li. xviii
c. ii.
- P42: Iuinus.li.i.
Augꝰ.li.xviii
c.ii.
De civitate dei 18
De civitate dei 2 (20)
quis hanc rempublicam sanus, non dicam Romano imperio, sed domui Sardanapali conparauerit? (Aug. civ. 2,20)
- P42: Tull. v. tuscul
Augustinus. li. ii. c.
xx.
- P42: Tull.v.tuſcul
Augꝰ.li.ii.c.
xx.
De civitate dei 2
De civitate dei 4 (6)
qualibet autem fide rerum uel iste uel Trogus scripserit - nam quaedam illos fuisse mentitos aliae fideliores litterae ostendunt, constat tamen et inter alios scriptores regnum Assyriorum a Nino rege fuisse longe lateque porrectum. tam diu autem perseuerauit, ut Romanum nondum sit eius aetatis. nam sicut scribunt, qui chronicam historiam persecuti sunt, mille ducentos et quadraginta annos ab anno primo, quo Ninus regnare coepit, permansit hoc regnum, donec transferretur ad Medos. (Aug. civ. 4,6)
- P42: Augustinus. li iiii.
c. vi. licet ibi non
a belo sed nino
inchoet.
- P42: Augꝰ.li iiii.
c.vi.lʒ ibi nō
a belo ſʒ nino
inchoet.
De civitate dei 4
De civitate dei
Sermones 290 (6)
Vade nunc, et ventila divitias tuas: iacta te, et dic, Dives sum. (Aug. serm. 290,6)
- B23:
Augustinus.
Sermones 290
Sermones 9 (12)
Si quis concupiscat alienas res, raptor et iniustus deputatur. (Aug. serm. 9,12)
- B20:
Augustinus.
Sermones 9
Sermones
Augustinus
Eclogae (Ausonius) 13 3 (1-3)
Vir bonus et sapiens, qualem vix repperit unum / milibus e cunctis hominum consultus Apollo, / iudex ipse sui totum se explorat ad unguem. (Aus. Ecl. 13,3,3)
- B112: Tull. in. para.
Eclogae (Ausonius) 13 3
Eclogae (Ausonius) 13
Eclogae (Ausonius)
Ausonius
De aucupe et volucribus
De aucupe et volucribus Res privata quidem et res publica destruitur si seviciam exercet preses et anterior. Condere qui cupiunt urbes et civibus illas amplificare bonis hos decet esse pios. Urbes sevitia multe interiere regentum: Egregios aves qui pepulere procul. Auceps tetenderat volucribus retia quem eminus intuens merula percunctabatur hominem quid negotii ageret? Ille respondit se condere urbem abiitque longius et ses abdidit. Merula vero verbis illius fidem habens accedensque ad escam iuxta retia appositas capta est. Accurente aucupe inquit: O homo si tu quidem talem urbem condis non multos invenies incolas. Haec fabula innuit eo maxime modo rem privatam et publicam destrui cum presides sevitiam exercent.Qui habet aures audiendi audiat discatque sese aliquantulum mitiorem suis exhibere concivibus. Et quod optimus ille imperator dixit: Malo retinere unum civem quem mille occidere hostes. In bono etenim civem nonnumquam totius rei publicae salus constitit et conservatur. (Avian. fab. De aucupe et volucribus, L2v)
- B39: Esopus in
apo.
Prouer .i.
Ouidius de
remedio a=
moris.
glo. in clemen.
pastora. de
re iudica.
- B39:
Esopus in apo.
prouer. i.
Ouidius de
reme. amo.
glo. in cle. pasto⸗
ralis de re inu.
De duobus cancris
De duobus cancris Curva retrocedens dum fert vestigia cancer hispida saxosis terga relisit aquis. Hunc genitrix facili cupiens procedere gressu: Talibus alloquiis premonuisse datur. Non tibi transversa placeant hec devia nate. Rursus in obliquos ne velis ire pedes, sed nisu contenta feres vestigia recta. Innocuos prono tramite siste gradus. Cui natus faciam si me precesseris inquit: Rectaque monstrantem certius ipse sequar. Nam stultum nimis est cum tu pravissima tentes. Alterius censor et viciosa notes. Cancer dum retrocedens gressus suos contrario motu dirigere videretur mater eius indignata monuit illum: ne transverso sive obliquo pede sed recto incederet calle. Cui filius faciam inquit mea genitrix perque libenter si me recto tramite processeris. Monet haec fabula alterius Notare debere et taxare vicia qui ipse non eodem morbi genere laborat. Ne sibi dicatur: medice cura te ipsum. (Avian. fab. De duobus cancris, o3rf.)
- B49: Esopus in
apo.
- B40:
Esopus in apo.
- B49:
Esopus in apol.
De vulpe nolente visitare leonem
De vulpe nolente visitare leonem. Ex horatio. i. epistola. Olim quod vulpes egreto cauta leoni respondit referam: Quia me vestigia terrent omnia te adversum spectantia, nulla retrorum consultum inde mihi minus est tua claustra subire. Cautus enim metuit foveam lupus accipiterque suspectos laqueos, adoptertum mylvius hamum. Viderat olim vulpecula astuta Vera multoque animalium vestigia apud leonis antrum, sed ita tamen ut omnia essent ingredientium et non exeuntium. Qua coniectura rata (id quod erat) ideo non redire ingressas feras quom leo illas vocaret noluit ingredi. Roganits leoni cur non ingrederetur respondit: Deterreri se vestigiis que adversa sibi non autem avers essent. Ut ergo ex vestigiis interitum suum timebat vulpes si ad leonem ingrederetur. Sic prudenti homini signa sunt que perniciem innitentur. Non dari sibi reditum avidis si ad illa ingressus fuerit. Facilis enim est descensus averni. Sed revocare gradum superasque evadere ad auras hic opus, hoc labor est. (Avian. fab. De vulpe nolente visitare leonem, g4rf.)
- B40: Esopus.
- B40:
Esopus
Horatius
in episto.
Avianus Fabulae
Avianus
Super codicis commentaria IV V 4 6 (11)
Venio ad secundam questionem de ludo et breuiter dico quod lusor alius est bonoris et laudis amator: et ist ludus est permissus.[…]Idem dico si ludit cum falsis taxillis furti tenetur nec fit dominus pecuniarum […]. Alius est ludus nature recretor et iste est permissus […]. Sanctus thomas dicit quod vbi est de consuetudine patrie ludus est licitus […].(Baldus de Ubladis, Sup. Cod. Com. IV, V)
- B77: Bal. in. l .i.
C. de condi.
ob tur. cau.
Super codicis commentaria IV V 4 32 (16)
feneratoribus obviandum etiam propter eorum impietatem et auaritiam. (Kommentar zu Iust. C. 4.32.16 in : Baldus de Ubaldis, Sup. Cod. Com. IV, V)
Super codicis commentaria IV V
Baldus de Ubaldis
Super tribus ultimis libris Codicis 10 40 (1)
Nota ergo quod aliquis ex ipsa origine nobilis non efficitur sed princeps ipse nobilitat propter originem suam simile in libro mulieres infra de dignitate et de materia nobilitatis dic ut ibi Bartolus. (Kommentar zu Iust. C. 10.40.1 in: Bart. de Saxof., Sup. Cod.)
- B76: De preben et
digni. c. ve=
nerabilis.
Bar in l .i.
C. de inco=
lis. li .x.
- B76: i. Corin. iiii.
de praeben. vene
rabilis.
Bar. in. l. i. C.
de incolis li. x.
Super tribus ultimis libris Codicis
Bartolus de Saxoferrato
Ad Galatas 5 (16-21)
Dico autem: Spiritu ambulate, et desideria carnis non perficietis. Caro enim concupiscit adversus spiritum, spiritus autem adversus carnem: hæc enim sibi invicem adversantur, ut non quæcumque vultis, illa faciatis. Quod si Spiritu ducimini, non estis sub lege. Manifesta sunt autem opera carnis, quæ sunt fornicatio, immunditia, impudicitia, luxuria, idolorum servitus, veneficia, inimicitiæ, contentiones, æmulationes, iræ, rixæ, dissensiones, sectæ, invidiæ, homicidia, ebrietates, comessationes, et his similia, quæ prædico vobis, sicut prædixi: quoniam qui talia agunt, regnum Dei non consequentur. (Gal. 5,16-21)
- B110a: i. Corin .x.
Ad gala .v.
Ad Galatas 5
Abacuc 1 (15)
Totum in hamo sublevavit, traxit illud in sagena sua, et congregavit in rete suum. Super hoc lætabitur, et exsultabit. (Hab. 1,15)
- B84: Abachuc .i.
- B84: Abacumc. i.
ii. Corin. vi.
Abacuc 1
Abacuc 2 (6-7)
Numquid non omnes isti super eum parabolam sument, et loquelam ænigmatum ejus, et dicetur : Væ ei qui multiplicat non sua ? usquequo et aggravat contra se densum lutum ? Numquid non repente consurgent qui mordeant te, et suscitabuntur lacerantes te, et eris in rapinam eis ? (Hab. 2,6f.)
- B93: Ezech. xiii.
Abacuc. ii.
Abacuc 2
Abacuc 3 (6)
Stetit, et mensus est terram; aspexit, et dissolvit gentes, et contriti sunt montes sæculi: incurvati sunt colles mundi ab itineribus æternitatis ejus. (Hab. 3,6)
- B66: Abacuc .iii
- B66: Abacuc. iii.
Abacuc 3
Abacuc
Abdias 1 (2-3)
Ecce parvulum dedi te in gentibus : contemptibilis tu es valde. Superbia cordis tui extulit te, habitantem in scissuris petrarum, exaltantem solium tuum ; qui dicis in corde tuo : Quis detrahet me in terram ? (Abd. 1,2f.)
- B8: Prouerbio
rum .xiiii.
Abdie .ii.
Abdias 1 (8)
Numquid non in die illa, dicit Dominus, perdam sapientes de Idumæa, et prudentiam de monte Esau ? (Abd. 1,8)
- B107: Abdie .i.
i. Corin .i.
Esa .xxxiii.
- B107: Abdie. i.
Corinth. i.
Abdias 1
Abdias
Ait autem Petrus : Absit Domine, quia numquam manducavi omne commune et immundum. Et vox iterum secundo ad eum : Quod Deus purificavit, tu commune ne dixeris. (Act. 10,14f.)
- P32: Actuum .x.
psalmus .cxxxix.
- P32: Actuum. x.
Psᷓ. cxxxix.
- P32: Auū.x.
Psᷓ.cxxxix.
Actus Apostolorum 10 (14-15)
Actus Apostolorum 10 (43-48)
Huic omnes prophetæ testimonium perhibent remissionem peccatorum accipere per nomen ejus omnes qui credunt in eum. Adhuc loquente Petro verba hæc, cecidit Spiritus Sanctus super omnes qui audiebant verbum. Et obstupuerunt ex circumcisione fideles qui venerant cum Petro, quia et in nationes gratia Spiritus Sancti effusa est. Audiebant enim illos loquentes linguis, et magnificantes Deum. Tunc respondit Petrus : Numquid aquam quis prohibere potest ut non baptizentur hi qui Spiritum Sanctum acceperunt sicut et nos ? Et jussit eos baptizari in nomine Domini Jesu Christi. Tunc rogaverunt eum ut maneret apud eos aliquot diebus. (Act. 10,43-48)
- B104: Actuum .x.
xxiii xxiiii . q .iii. c
transferunt
Eccle .iiii.
et .xix.
- B104: xi. q. iii. quis
metu. xl. dis.
si papa.
xliii. dis. sit re
ctor.
Actuum. x.
24. q. i i.
transferunt.
Ecclesi. iiii. &
xix.
xi. q. iii. nemo
xxii. q. ii. ne
quis arbitre.
Virgilius de
viro bono
Actus Apostolorum 10
Actus Apostolorum 12 (12)
Consideransque venit ad domum Mariæ matris Joannis, qui cognominatus est Marcus, ubi erant multi congregati, et orantes. (Act. 12,12)
- B91: Actuum .xii.
- B91: Act. xii.
24. q. i. omnibus
& . c. quare ex
sola.
Actus Apostolorum 12
Actus Apostolorum 14 (2)
Qui vero increduli fuerunt Judæi, suscitaverunt et ad iracundiam concitaverunt animas gentium adversus fratres. (Act. 14,2)
- B107: Iudith .8.
Actu .xiiii.
- B107: Iudith. viii
Actuum. xiiii
Actus Apostolorum 14 (22)
Et cum constituissent illis per singulas ecclesias presbyteros, et orassent cum jejunationibus, commendaverunt eos Domino, in quem crediderunt. (Act. 14,22)
Actus Apostolorum 14
Actus Apostolorum 15 (2)
Facta ergo seditione non minima Paulo et Barnabæ adversus illos, statuerunt ut ascenderent Paulus et Barnabas, et quidam alii ex aliis ad Apostolos et presbyteros in Jerusalem super hac quæstione. (Act. 15,2)
Actus Apostolorum 15
Actus Apostolorum 17 (31)
eo quod statuit diem in quo judicaturus est orbem in æquitate, in viro in quo statuit, fidem præbens omnibus, suscitans eum a mortuis. (Act. 17,31)
- B99: Apost .xvii
Actus Apostolorum 17
Actus Apostolorum 2 (14-16)
Stans autem Petrus cum undecim, levavit vocem suam, et locutus est eis : Viri Judæi, et qui habitatis Jerusalem universi, hoc vobis notum sit, et auribus percipite verba mea. Non enim, sicut vos æstimatis, hi ebrii sunt, cum sit hora diei tertia : sed hoc est quod dictum est per prophetam Joël : (Act. 2,14-16)
- B95: Actuum .ii.
- B95: i. Thessa. v.
Act. ii.
Actus Apostolorum 2
Actus Apostolorum 27 (15)
Cumque arrepta esset navis, et non posset conari in ventum, data nave flatibus, ferebamur. (Act. 27,15)
- B103: Actuum .xxvii.
prouer .xxx.
Marci .iiii
Math .viii
Hiero. in pro=
logo biblie
- B103: ix. dis. ego
c. si ad sacros
xxiiii. q. iii.
heresis
Actuum. xxvii
Prouer. xxx
Marci. iiii
Math. viii
Hiero. in prolo⸍
go biblię
37. dis. relatum.
Actus Apostolorum 27
Actus Apostolorum 6 (2-4)
Convocantes autem duodecim multitudinem discipulorum, dixerunt : Non est æquum nos derelinquere verbum Dei, et ministrare mensis. Considerate ergo, fratres, viros ex vobis boni testimonii septem, plenos Spiritu Sancto et sapientia, quos constituamus super hoc opus. Nos vero orationi et ministerio verbi instantes erimus. (Act. 6,2-4)
- B110a: Actuum .vi.
xl xliiii . di. c. pro
reuerentia.
- B110a: Actuum. vi.
xliiii. dis. pro re
uerentia
de con. dis. v
in omnibus
Plinius. li.
xiiii. circa fi.
Actus Apostolorum 6
Actus Apostolorum 8 (18-20)
Cum vidisset autem Simon quia per impositionem manus Apostolorum daretur Spiritus Sanctus, obtulit eis pecuniam, dicens : Date et mihi hanc potestatem, ut cuicumque imposuero manus, accipiat Spiritum Sanctum. Petrus autem dixit ad eum : Pecunia tua tecum sit in perditionem : quoniam donum Dei existimasti pecunia possideri. (Act. 8,18-20)
- B30: Actuum .viii.
.i. q .i. petrus
et c. qui studet
iiii. reg .v.
- B30: Actuum. viii.
i. q. i. petrus.
et. c. qui studet
iiii. Regum. v.
Actus Apostolorum 8
Actus Apostolorum
Ad Colossenses 3 (1-2)
Igitur, si consurrexistis cum Christo : quæ sursum sunt quærite, ubi Christus est in dextera Dei sedens : quæ sursum sunt sapite, non quæ super terram (Col. 3,1f.)
- P32: ad collo .iii
- P32: Ad collo. iii
- P32: Ad collo.iii
Ad Colossenses 3 (23)
Quodcumque facitis, ex animo operamini sicut Domino, et non hominibus : (Col. 3,23)
- B96: Eccle .xii.
Iob. vltimo.
Ad collos .iii.
Ad hebreos .iiii
- B96: Ad coll. iii.
Ad hebre. iiii
Ad Colossenses 3 (5)
Mortificate ergo membra vestra, quæ sunt super terram: fornicationem, immunditiam, libidinem, concupiscentiam malam, et avaritiam, quæ est simulacrorum servitus: (Col. 3,5)
- B59: Ad colo.
iii.
- B59: Ad collo / iii.
Leuiti. xix.
Tobie. iiii.
Eccle. xxxiiii
Ad Colossenses 3 (5-9)
Mortificate ergo membra vestra, quæ sunt super terram : fornicationem, immunditiam, libidinem, concupiscentiam malam, et avaritiam, quæ est simulacrorum servitus : propter quæ venit ira Dei super filios incredulitatis : in quibus et vos ambulastis aliquando, cum viveretis in illis. Nunc autem deponite et vos omnia : iram, indignationem, malitiam, blasphemiam, turpem sermonem de ore vestro. Nolite mentiri invicem, expoliantes vos veterem hominem cum actibus suis, (Col. 3,5-9)
- B105: Luce .xi.
prouer .xiiii.
Eccles . xxvii xxxvii
Hiere .xxix
Ad colo .iii
- B105: Lucę. xxi.
Prouer. xiiii
Ecclesi. 37.
Hiere. xxix
Ad collo. iii
Ad Colossenses 3 (8)
Nunc autem deponite et vos omnia: iram, indignationem, malitiam, blasphemiam, turpem sermonem de ore vestro. (Col. 3,8)
- B72: Ad collos .iii.
Ad Tytum .i
- B110a: Persius.
Quintilianus
prouer . iii xxx .
Ad colo .iii
- B72: Ad Collo. iii.
Ad Titum. i.
- B110a:
Persius
Quintilianus.
l. ii. ff. ad treb.
quia poterat
prouer. xxx.
Ad collo. iii
Ad Colossenses 3
Ad Colossenses
Ad Corinthios I 1 (19-20)
Scriptum est enim : Perdam sapientiam sapientium, et prudentiam prudentium reprobabo. Ubi sapiens ? ubi scriba ? ubi conquisitor hujus sæculi ? Nonne stultam fecit Deus sapientiam hujus mundi ? (I Cor. 1,19f.)
- B107: Abdie .i.
i. Corin .i.
Esa .xxxiii.
- B107: Abdie. i.
Corinth. i.
Ad Corinthios I 1
Ad Corinthios I 10 (10)
Neque murmuraveritis, sicut quidam eorum murmuraverunt, et perierunt ab exterminatore. (I Cor. 10,10)
- B28: .i. corin .x.
- B28: Numeri. xiiii.
Iosuę. ix.
i. corinth. x.
Ad Corinthios I 10 (26)
Domini est terra, et plenitudo ejus. (I Cor. 10,26)
- P48: Inno. in. c. bo⸍
ne. ii. de post.
pręla. archi. in c
volumus. xvi.
q. iiii.
Esaię. xii.
i. corinth. x.
- P48: Inno.in.c.bo⸍
ne.ii.de po.
la.archi.in c
volumꝰ.xvi.
q.iiii.
Eſaię.xii.
i.corinth.x.
Ad Corinthios I 10 (31)
Sive ergo manducatis, sive bibitis, sive aliud quid facitis : omnia in gloriam Dei facite. (I Cor. 10,31)
- B110a: i. Corin .x.
Ad gala .v.
- B110a: prouer. iiii. xiii
Psᷓ. lxviii
Ecclesi. 29.
i. Corinth. x
Eccsᷓ. ii.
Ad Corinthios I 10 (7)
Sedit populus manducare, et bibere, et surrexerunt ludere. (I Cor. 10,7)
- B61: i Corin .x.
- B61: i. corin. x.
- B77: in auten. de sanc
epi. interdici
mus.
Vir. de ludo
Exodi. xxxii
i. corin. x.
Ad Corinthios I 10
Ad Corinthios I 11 (20-22)
Convenientibus ergo vobis in unum, jam non est Dominicam cœnam manducare. Unusquisque enim suam cœnam præsumit ad manducandum, et alius quidem esurit, alius autem ebrius est. Numquid domos non habetis ad manducandum, et bibendum? aut ecclesiam Dei contemnitis, et confunditis eos qui non habent? Quid dicam vobis? laudo vos? in hoc non laudo. (I Cor. 11,20-22)
- B30: de pręben. quia
in tantum. & c.
de multa.
De cle. non res.
quia nonnulli
i. ad cor. xi.
- B30: de ben.quia
in tautū.& c.
de multa.
De cle. reſ.
quia nōnnlli
i.ad cor.xi.
Ad Corinthios I 11
Ad Corinthios I 14 (39-40)
Itaque fratres æmulamini prophetare : et loqui linguis nolite prohibere. Omnia autem honeste, et secundum ordinem fiant. (I Cor. 14,39f.)
- P39: Gen. iii.
i. corin. xiiii
- P39: Ge.iii.
i.corin.xiiii
Ad Corinthios I 14 (40)
Omnia autem honeste, et secundum ordinem fiant. (I Cor. 14,40)
- P37: Iudicum. v.
ordinatione tua
perseuerant dies
Psᷓ. 118.
Eccsᷓ. iii.
i. ad corin. 14
& . xv.
- P37: Iudicū.v.
ordinatōe tua
pſeuerāt dies
Psᷓ.118.
Eccsᷓ.iii.
i.ad corin. 14
&.xv.
Ad Corinthios I 14 (8)
Etenim si incertam vocem det tuba, quis parabit se ad bellum ? (I Cor. 14,8)
- B106: matheus .xxiiii
i. Corin .xiiii
- B106: Math. xxiiii
i. corin. xiiii.
Ad Corinthios I 14
Ad Corinthios I 15 (1-2)
Notum autem vobis facio, fratres, Evangelium, quod prædicavi vobis, quod et accepistis, in quo et statis, per quod et salvamini: qua ratione prædicaverim vobis, si tenetis, nisi frustra credidistis. (I Cor. 15,1f.)
- B85: i. Corin .xv
- B85: i. corin. xv.
Ad Corinthios I 15 (22-23)
Et sicut in Adam omnes moriuntur, ita et in Christo omnes vivificabuntur. Unusquisque autem in suo ordine, primitiæ Christus : deinde ii qui sunt Christi, qui in adventu ejus crediderunt. (I Cor. 15,22f.)
- P37: Iudicum. v.
ordinatione tua
perseuerant dies
Psᷓ. 118.
Eccsᷓ. iii.
i. ad corin. 14
& . xv.
- P37: Iudicū.v.
ordinatōe tua
pſeuerāt dies
Psᷓ.118.
Eccsᷓ.iii.
i.ad corin. 14
&.xv.
Ad Corinthios I 15 (25-28)
Oportet autem illum regnare donec ponat omnes inimicos sub pedibus ejus. Novissima autem inimica destruetur mors : omnia enim subjecit pedibus ejus. Cum autem dicat : Omnia subjecta sunt ei, sine dubio præter eum qui subjecit ei omnia. Cum autem subjecta fuerint illi omnia : tunc et ipse Filius subjectus erit ei, qui subjecit sibi omnia, ut sit Deus omnia in omnibus. (I Cor. 15,25-28)
- P39: i. corin. xv.
- P39: i.corin.xv.
Ad Corinthios I 15 (32)
Si secundum hominem ad bestias pugnavi Ephesi, quid mihi prodest, si mortui non resurgunt? Manducemus, et bibamus, cras enim moriemur. (1 Cor. 15,32)
- B31: Esaie .xxii.
.i. corin .xv.
- B31: Esaię. xxii.
i. corinth. xv.
Ad Corinthios I 15 (33)
Nolite seduci: corrumpunt mores bonos colloquia mala. (I Cor. 15,33)
- B72: i. Corin .xv
xxviii. q .i.
sepe
- B72: Ecclesi. li.
i. esdre. vi.
Math. v.
i. corin. xv.
28. q. i. sepe.
Ad Corinthios I 15
Ad Corinthios I 3 (1-3)
Et ego, fratres, non potui vobis loqui quasi spiritualibus, sed quasi carnalibus. Tamquam parvulis in Christo, lac vobis potum dedi, non escam : nondum enim poteratis : sed nec nunc quidem potestis : adhuc enim carnales estis. Cum enim sit inter vos zelus, et contentio : nonne carnales estis, et secundum hominem ambulatis ? (I Cor. 3,1-3)
- B41: i. Corin .iii.
- B41: i. corin. iii.
Ad Corinthios I 3
Ad Corinthios I 4 (19-20)
Veniam autem ad vos cito, si Dominus voluerit: et cognoscam non sermonem eorum qui inflati sunt, sed virtutem. Non enim in sermone est regnum Dei, sed in virtute. (I Cor. 4,19f.)
- B76: i. Corint .iiii.
- B76: i. Corin. iiii.
de praeben. vene
rabilis.
Bar. in. l. i. C.
de incolis li. x.
Ad Corinthios I 4 (5)
Itaque nolite ante tempus judicare, quoadusque veniat Dominus : qui et illuminabit abscondita tenebrarum, et manifestabit consilia cordium : et tunc laus erit unicuique a Deo. (I Cor. 4,5)
- P49: i. corin. vi.
- P49: i.corin.vi.
Ad Corinthios I 4
Ad Corinthios I 6 (5-8)
ad verecundiam vestram dico sic non est inter vos sapiens quisquam qui possit iudicare inter fratrem suum sed frater cum fratre iudicio contendit et hoc apud infideles iam quidem omnino delictum est in vobis quod iudicia habetis inter vos quare non magis iniuriam accipitis quare non magis fraudem patimini sed vos iniuriam facitis et fraudatis et hoc fratribus (I Cor. 6,5-8)
- B71: i. Corin .vi.
- B71: i. Corin. vi.
Prouer. iii.
Ecclesi. viii.
Ad. Titum. iii.
Ad Corinthios I 6
Ad Corinthios I 7 (12-14)
Nam ceteris ego dico, non Dominus. Si quis frater uxorem habet infidelem, et hæc consentit habitare cum illo, non dimittat illam. Et si qua mulier fidelis habet virum infidelem, et hic consentit habitare cum illa, non dimittat virum : sanctificatus est enim vir infidelis per mulierem fidelem, et sanctificata est mulier infidelis per virum fidelem : alioquin filii vestri immundi essent, nunc autem sancti sunt. (I Cor. 7,12-14)
- B98: i. Cor vii.
- B98: i. Corinh. 7.
ii. q. i. multi
de diuor. gau
demus
Ad Corinthios I 7 (2-3)
propter fornicationem autem unusquisque suam uxorem habeat, et unaquæque suum virum habeat. Uxori vir debitum reddat : similiter autem et uxor viro. (I Cor. 7,2f.)
- B52: i. Ad corin.
vii.
- B52:
Iuuenalis
i. ad. cor. vii.
Prouer. xix.
Ad Corinthios I 7
Ad Corinthios I
Ad Corinthios II 10 (12-13)
Non enim audemus inserere, aut comparare nos quibusdam, qui seipsos commendant: sed ipsi in nobis nosmetipsos metientes, et comparantes nosmetipsos nobis. Nos autem non in immensum gloriabimur, sed secundum mensuram regulæ, qua mensus est nobis Deus, mensuram pertingendi usque ad vos. (II Cor. 10,12f.)
- B66: ii. Corin .
4
10
- B66: Esa. xl. et. 48.
Eccs. iiii.
ii. Corin. x.
Ad Corinthios II 10
Ad Corinthios II 11 (13-15)
Nam ejusmodi pseudoapostoli sunt operarii subdoli, transfigurantes se in apostolos Christi. Et non mirum : ipse enim Satanas transfigurat se in angelum lucis. Non est ergo magnum, si ministri ejus transfigurentur velut ministri justitiæ : quorum finis erit secundum opera ipsorum. (II Cor. 11,13-15)
- P39: gene. iii.
de pe dist. ii.
princeps.
dā ii. corin. xi.
de pe. dis. ⁊. a
xl. di. quelibet
& . c. adam
- P39: gene.iii.
de pe di.ii.
princeps.
dā ii.corin.xi.
de pe.diſ. ⁊.a
xl.di qu elibʒ
&.c.adam
Ad Corinthios II 11
Ad Corinthios II 3 (17)
Dominus autem Spiritus est : ubi autem Spiritus Domini, ibi libertas. (II Cor. 3,17)
- P32: ii. corin .iii.
- P32: ii. corinth. iii.
- P32: ii.corinth.iii.
Ad Corinthios II 3
Ad Corinthios II 4 (8-9)
In omnibus tribulationem patimur, sed non angustiamur : aporiamur, sed non destituimur : persecutionem patimur, sed non derelinquimur : dejicimur, sed non perimus : (II Cor. 4,8f.)
- B98: ii. Corin .iiii.
et .vi.
- B98: Ecclesi. x.
ii. corin. 4.
& . vi.
Sapien. xiiii.
Ad Corinthios II 4
Ad Corinthios II 6 (14)
Nolite jugum ducere cum infidelibus. Quæ enim participatio justitiæ cum iniquitate ? aut quæ societas luci ad tenebras ? (II Cor. 6,14)
- B84: ii. Corin .vi.
- B98: ii. Corin .iiii.
et .vi.
- B84: Abacumc. i.
ii. Corin. vi.
- B98: Ecclesi. x.
ii. corin. 4.
& . vi.
Sapien. xiiii.
Ad Corinthios II 6
Ad Corinthios II 9 (7)
hilarem enim datorem diligit Deus. (II Cor. 9,7)
- B96: xxiii. q .vi.
ex his omnibus
ii. Corin .ix.
- B96: glo. in. c. i. de
dona. 23. q. 6.
ex his omnibus.
2. Corinth. 9.
Ad Corinthios II 9
Ad Corinthios II
Ad Ephesios 1 (11)
in quo etiam et nos sorte vocati sumus prædestinati secundum propositum ejus (Eph. 1,11)
- B57: Ad ephe .i.
- B57: Ad ephe. i
de pe. dis. iiii.
c. benedictus
ii. thimo. ii
Ad Ephesios 1 (4-5)
sicut elegit nos in ipso ante mundi constitutionem, ut essemus sancti et immaculati in conspectu ejus in caritate. Qui prædestinavit nos in adoptionem filiorum per Jesum Christum in ipsum : secundum propositum voluntatis suæ, (Eph. 1,4f.)
- B57: Ad ephe. i
de pe. dis. iiii.
c. benedictus
ii. thimo. ii
Ad Ephesios 1 (7-11)
In quo habemus redemptionem per sanguinem ejus, remissionem peccatorum secundum divitias gratiæ ejus, quæ superabundavit in nobis in omni sapientia et prudentia: ut notum faceret nobis sacramentum voluntatis suæ, secundum beneplacitum ejus, quod proposuit in eo, in dispensatione plenitudinis temporum, instaurare omnia in Christo, quæ in cælis et quæ in terra sunt, in ipso; in quo etiam et nos sorte vocati sumus prædestinati secundum propositum ejus qui operatur omnia secundum consilium voluntatis suæ: (Eph. 1,7-11)
- B65: Ad ephes .i.
- B65: Ad Ephe. i.
Ad Ro. viii
26. q. 5. non licet
26. q. 3. admo⸗
neant.
Ad Ephesios 1
Ad Ephesios 3 (8-10)
Mihi omnium sanctorum minimo data est gratia hæc, in gentibus evangelizare investigabiles divitias Christi, et illuminare omnes, quæ sit dispensatio sacramenti absconditi a sæculis in Deo, qui omnia creavit : ut innotescat principatibus et potestatibus in cælestibus per Ecclesiam, multiformis sapientia Dei, (Eph. 3,8-10)
- B91: Ad ephes .iii.
- B91: Ad ephes. iii.
Ad Ephesios 3
Ad Ephesios 4 (1)
Obsecro itaque vos ego vinctus in Domino, ut digne ambuletis vocatione, qua vocati estis, (Eph. 4,1)
- B62: Ad ephes. 4
i. Thessa. 4
- B62: Ad ephe. iiii.
i. thessa. iiii.
Ad Ephesios 4
Ad Ephesios 5 (17-18)
Propterea nolite fieri imprudentes, sed intelligentes quæ sit voluntas Dei. Et nolite inebriari vino, in quo est luxuria, sed implemini Spiritu Sancto, (Eph. 5,17f.)
Ad Ephesios 5 (18)
Et nolite inebriari vino, in quo est luxuria, sed implemini Spiritu Sancto, (Eph. 5,18)
- B16: Ad ephe. v.
Ad Ephesios 5 (20)
gratias agentes semper pro omnibus in nomine Domini nostri Jesu Christi Deo et Patri, (Eph. 5,20)
- P48: Ad ephe. v
i. pe. iii. in fi.
21. dis. in nouo.
24. q. i. loquitur
I. cum. querebatur
C. unde vi
- P48: Ad ephe.v
i.pe.iii.in fi.
21.diſ.ī nouo.
24.q.i.loquit
I.cū.querebat
C.v vi
Ad Ephesios 5 (3-4)
Fornicatio autem, et omnis immunditia, aut avaritia, nec nominetur in vobis, sicut decet sanctos: aut turpitudo, aut stultiloquium, aut scurrilitas, quæ ad rem non pertinet: sed magis gratiarum actio. (Eph. 5,3f.)
Ad Ephesios 5 (3-5)
Fornicatio autem, et omnis immunditia, aut avaritia, nec nominetur in vobis, sicut decet sanctos: aut turpitudo, aut stultiloquium, aut scurrilitas, quæ ad rem non pertinet: sed magis gratiarum actio. Hoc enim scitote intelligentes: quod omnis fornicator, aut immundus, aut avarus, quod est idolorum servitus, non habet hæreditatem in regno Christi et Dei. (Eph. 5,3-5)
- B72: Ad ephes .v.
Psal .xl.
- B72: Ad ephe. v.
Psᷓ. xl.
Ad Ephesios 5
Ad Ephesios 6 (1-3)
Filii, obedite parentibus vestris in Domino : hoc enim justum est. Honora patrem tuum, et matrem tuam, quod est mandatum primum in promissione : ut bene sit tibi, et sis longævus super terram. (Eph. 6,1-3)
- B90: Ad ephes .
vii
vi
- B90: Ad ephe. vi.
Deutro. 27.
Prouer. xx.
Ad Ephesios 6 (5-8)
Servi, obedite dominis carnalibus cum timore et tremore, in simplicitate cordis vestri, sicut Christo : non ad oculum servientes, quasi hominibus placentes, sed ut servi Christi, facientes voluntatem Dei ex animo, cum bona voluntate servientes, sicut Domino, et non hominibus : scientes quoniam unusquisque quodcumque fecerit bonum, hoc recipiet a Domino, sive servus, sive liber. (Eph. 6,5-8)
- B81: Ad ephes .vi.
- B81: Ad ephe. vi
Ad Ephesios 6
Ad Ephesios
Ad Galatas 1 (7)
quod non est aliud, nisi sunt aliqui qui vos conturbant, et volunt convertere Evangelium Christi. (Gal. 1,7)
- P32: Eccle .xx.
Sapien .ix.
Iohan .xv.
Ad gala .i.
c. distin.
c. quid ad.
- P32: Ecclesi. xx.
Sapien. ix.
Iohan. xv.
Ad gala. i.
xlvii. di. quod ad
- P32: Eccleſi.xx.
Sapien.ix.
Iohan.xv.
Ad gala.i.
xlvii.di.ꝙ ad
Ad Galatas 1
Ad Galatas 4 (3)
ita et nos cum essemus parvuli, sub elementis mundi eramus servientes. (Gal. 4,3)
- B65: Ad galat .
xiii
iiii
- B65: Ad Gall. iiii.
26. q. 7. quis
existimaret
Ad Galatas 4
Ad Galatas
Ad Hebraeos 11 (7)
Fide Noë responso accepto de iis quæ adhuc non videbantur, metuens aptavit arcam in salutem domus suæ, per quam damnavit mundum : et justitiæ, quæ per fidem est, hæres est institutus. (Hbr. 11,7)
- P41: Ad hebre. xi.
Gen. viii.
- P41: Ad hebre.xi.
Ge.viii.
Ad Hebraeos 11 (8-10)
Fide qui vocatur Abraham obedivit in locum exire, quem accepturus erat in hæreditatem: et exiit, nesciens quo iret. Fide demoratus est in terra repromissionis, tamquam in aliena, in casulis habitando cum Isaac et Jacob cohæredibus repromissionis ejusdem. Exspectabat enim fundamenta habentem civitatem: cujus artifex et conditor Deus. (Hbr. 11,8-10)
- B41: Ad heb .xi.
- B41: Ad hebre. xi.
Ad Hebraeos 11 (8-9)
Fide qui vocatur Abraham obedivit in locum exire, quem accepturus erat in hæreditatem : et exiit, nesciens quo iret. Fide demoratus est in terra repromissionis, tamquam in aliena, in casulis habitando cum Isaac et Jacob cohæredibus repromissionis ejusdem. (Hbr. 11,8f.)
- B89: Ad hebreos .xi.
- B89: Ad hebre. xi.
Ad Hebraeos 11
Ad Hebraeos 12 (1)
Ideoque et nos tantam habentes impositam nubem testium, deponentes omne pondus, et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus ad propositum nobis certamen: (Hbr. 12,1)
- B78: Ad hebreos .xii
- B78: Ad Hebr. xii
ii. q. i. multi.
Ad Hebraeos 12 (26-29)
Cujus vox movit terram tunc : nunc autem repromittit, dicens : Adhuc semel, et ego movebo non solum terram, sed et cælum. Quod autem, Adhuc semel, dicit : declarat mobilium translationem tamquam factorum, ut maneant ea quæ sunt immobilia. Itaque regnum immobile suscipientes, habemus gratiam : per quam serviamus placentes Deo, cum metu et reverentia. Etenim Deus noster ignis consumens est. (Hbr. 12,26-29)
- B106: Ad hebreos .xii
- B106: Ad hebre. xii
Ad Hebraeos 12 (7-11)
In disciplina perseverate. Tamquam filiis vobis offert se Deus : quis enim filius, quem non corripit pater ? quod si extra disciplinam estis, cujus participes facti sunt omnes : ergo adulteri, et non filii estis. Deinde patres quidem carnis nostræ, eruditores habuimus, et reverebamur eos, non multo magis obtemperabimus Patri spirituum, et vivemus ? Et illi quidem in tempore paucorum dierum, secundum voluntatem suam erudiebant nos : hic autem ad id quod utile est in recipiendo sanctificationem ejus. Omnis autem disciplina in præsenti quidem videtur non esse gaudii, sed mœroris : postea autem fructum pacatissimum exercitatis per eam, reddet justitiæ. (Hbr. 12,7-11)
- B84: Ad hebreos .xii.
- B84: Ad hebre. xii
Ad Hebraeos 12
Ad Hebraeos 13 (9)
Doctrinis variis et peregrinis nolite abduci. Optimum est enim gratia stabilire cor, non escis: quæ non profuerunt ambulantibus in eis. (Hbr. 13,9)
- B34: Ad hebreos .
iii.
xiii.
- B34: Ad hebr. xiii
Ad Hebraeos 13
Ad Hebraeos 2 (14-15)
Quia ergo pueri communicaverunt carni, et sanguini, et ipse similiter participavit eisdem : ut per mortem destrueret eum qui habebat mortis imperium, id est, diabolum : et liberaret eos qui timore mortis per totam vitam obnoxii erant servituti. (Hbr. 2,14f.)
- B106: Deuter .viii.
Ad heb .ii.
- B106: Deutro. viii.
Ad hebre. ii.
Seneca
Ecclesi. vii.
Math. xi.
Ad Hebraeos 2 (5-9)
Non enim angelis subjecit Deus orbem terræ futurum, de quo loquimur. Testatus est autem in quodam loco quis, dicens : Quid est homo quod memor es ejus, aut filius hominis quoniam visitas eum ? Minuisti eum paulo minus ab angelis : gloria et honore coronasti eum : et constituisti eum super opera manuum tuarum. Omnia subjecisti Sub pedibus ejus. In eo enim quod omnia ei subjecit, nihil dimisit non subjectum ei. Nunc autem necdum videmus omnia subjecta ei. Eum autem, qui modico quam angeli minoratus est, videmus Jesum propter passionem mortis, gloria et honore coronatum : ut, gratia Dei, pro omnibus gustaret mortem. (Hbr. 2,5-9)
- P38: Ad hebre. ii.
de pe. dis. ii. c.
principium
- P38: Ad hebre.ii.
de pe.diſ.ii.c.
principiū
Ad Hebraeos 2 (8-10)
Omnia subjecisti sub pedibus ejus. In eo enim quod omnia ei subjecit, nihil dimisit non subjectum ei. Nunc autem necdum videmus omnia subjecta ei. Eum autem, qui modico quam angeli minoratus est, videmus Jesum propter passionem mortis, gloria et honore coronatum : ut, gratia Dei, pro omnibus gustaret mortem. Decebat enim eum, propter quem omnia, et per quem omnia, qui multos filios in gloriam adduxerat, auctorem salutis eorum per passionem consummare. (Hbr. 2,8-10)
- P48: Esaię. 4. & . 5.
Dani. 2. ad fi.
Math x.
Ad hebre. 2
- P48: Eſaię.4.&.5.
Dani.2.ad fi.
Math x.
Ad hebre.2
Ad Hebraeos 2 (8-9)
Omnia subjecisti sub pedibus ejus. In eo enim quod omnia ei subjecit, nihil dimisit non subjectum ei. Nunc autem necdum videmus omnia subjecta ei. Eum autem, qui modico quam angeli minoratus est, videmus Jesum propter passionem mortis, gloria et honore coronatum : ut, gratia Dei, pro omnibus gustaret mortem. (Hbr. 2,8f.)
- P39: Psᷓ. viii.
Ad hebre. ii.
- P39: Psᷓ.viii.
Ad hebre. ii.
Ad Hebraeos 2
Ad Hebraeos 3 (15)
Dum dicitur : Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra, quemadmodum in illa exacerbatione. (Hbr. 3,15)
- B31: psalmus .xciiii.
Ad hebre=
os .iii.
- B31: Ecclesi. v.
Ps. xciiii .
Ad hebre . iii
Luce. xii.
Ad Hebraeos 3 (15-16)
Dum dicitur : Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra, quemadmodum in illa exacerbatione. Quidam enim audientes exacerbaverunt : sed non universi qui profecti sunt ex Ægypto per Moysen. (Hbr. 3,15f.)
- B84: Ad hebreos .iii.
- B84: Ad hebre. iii.
Ad Hebraeos 3
Ad Hebraeos 4 (10)
Qui enim ingressus est in requiem ejus, etiam ipse requievit ab operibus suis, sicut a suis Deus. (Hbr. 4,10)
- B96: Eccle .xii.
Iob. vltimo.
Ad collos .iii.
Ad hebreos .iiii
- B96: Ad coll. iii.
Ad hebre. iiii
Ad Hebraeos 4
Ad Hebraeos 5 (12)
Etenim cum deberetis magistri esse propter tempus, rursum indigetis ut vos doceamini quæ sint elementa exordii sermonum Dei (Hbr. 5,12)
- B27: Ad hebre⸗
os .v.
- B27: Eccle. xliiii.
Ad hebre. v.
ii. ad thimo. 3
Ad Hebraeos 5
Ad Hebraeos 7 (1-3)
Hic enim Melchisedech, rex Salem, sacerdos Dei summi, qui obviavit Abrahæ regresso a cæde regum, et benedixit ei : cui et decimas omnium divisit Abraham : primum quidem qui interpretatur rex justitiæ : deinde autem et rex Salem, quod est, rex pacis, sine patre, sine matre, sine genealogia, neque initium dierum, neque finem vitæ habens, assimilatus autem Filio Dei, manet sacerdos in perpetuum. (Hbr. 7,1-3)
- P48: Gen. ix. & . 14
- P48: Ge.ix.&.14
Ad Hebraeos 7
Ad Hebraeos 8 (3-5)
Omnis enim pontifex ad offerendum munera, et hostias constituitur : unde necesse est et hunc habere aliquid, quod offerat. Si ergo esset super terram, nec esset sacerdos : cum essent qui offerent secundum legem munera, qui exemplari, et umbræ deserviunt cælestium. (...) (Hbr. 8,3-5)
- B26: ad hebreos
viii.
Prouerbi.
xvii.
- B26: Ad hebre. 8.
Prouer. xvii.
Ad Hebraeos 8 (7-9)
Nam si illud prius culpa vacasset, non utique secundi locus inquireretur. Vituperans enim eos dicit : Ecce dies venient, dicit Dominus : et consummabo super domum Israël, et super domum Juda, testamentum novum, non secundum testamentum quod feci patribus eorum in die qua apprehendi manum eorum ut educerem illos de terra Ægypti : quoniam ipsi non permanserunt in testamento meo : et ego neglexi eos, dicit Dominus. (Hbr. 8,7-9)
- B99: Hiere .xxxi
Ad hebreos .8.
- B99: Hiere. xxxi
Ad hebre. 8.
Ad Hebraeos 8
Ad Hebraeos
Ad Philippenses 2 (9)
Propter quod et Deus exaltavit illum, et donavit illi nomen, quod est super omne nomen : (Phil. 2,9)
- B41: Ad phili .ii
prouer .xiiii.
et .xviii.
- B41: Ad philip. ii.
Prouer. xiiii.
& . xviii.
Ad Philippenses 2
Ad Philippenses
Ad Romanos 1 (18-25)
Revelatur enim ira Dei de cælo super omnem impietatem, et injustitiam hominum eorum, qui veritatem Dei in injustitia detinent : quia quod notum est Dei, manifestum est in illis. Deus enim illis manifestavit. Invisibilia enim ipsius, a creatura mundi, per ea quæ facta sunt, intellecta, conspiciuntur : sempiterna quoque ejus virtus, et divinitas : ita ut sint inexcusabiles. Quia cum cognovissent Deum, non sicut Deum glorificaverunt, aut gratias egerunt : sed evanuerunt in cogitationibus suis, et obscuratum est insipiens cor eorum : dicentes enim se esse sapientes, stulti facti sunt. Et mutaverunt gloriam incorruptibilis Dei in similitudinem imaginis corruptibilis hominis, et volucrum, et quadrupedum, et serpentium.Propter quod tradidit illos Deus in desideria cordis eorum, in immunditiam, ut contumeliis afficiant corpora sua in semetipsis : qui commutaverunt veritatem Dei in mendacium : et coluerunt, et servierunt creaturæ potius quam Creatori, qui est benedictus in sæcula. Amen. (Rm. 1,18-25)
- B104: Ad roma .i.
xi. q .iii. c. quis
metu. et .xl.
di. c. si papa.
xliii. di. ca.
sit rector.
- B105:
Machab
Matheus
.xvi
Marci .viii
prouer .xxiiii
Ad roman .i.
- B105: Math. xvi.
Marci. viii.
prouer. xxiiii
Ad Roma. i.
Psᷓ. xxxvi.
Ad Romanos 1 (21-22)
Quia cum cognovissent Deum, non sicut Deum glorificaverunt, aut gratias egerunt : sed evanuerunt in cogitationibus suis, et obscuratum est insipiens cor eorum : dicentes enim se esse sapientes, stulti facti sunt. (Rm. 1,21f.)
- B27: Ad roma .i.
- B57: Ad roma .i.
prouer .xxvi.
- B57: Ad Roma. i.
prouer. xxvi.
Ad Romanos 1 (23-25)
Et mutaverunt gloriam incorruptibilis Dei in similitudinem imaginis corruptibilis hominis, et volucrum, et quadrupedum, et serpentium. Propter quod tradidit illos Deus in desideria cordis eorum, in immunditiam, ut contumeliis afficiant corpora sua in semetipsis : qui commutaverunt veritatem Dei in mendacium : et coluerunt, et servierunt creaturæ potius quam Creatori, qui est benedictus in sæcula. Amen. (Rm. 1,23-25)
- B100: Ad roma .i.
Psal .xl.
- B100: Ad Roma. i.
Psᷓ. xl
Ecclesi. xii.
xlvi. dis. sunt
nonnulli de
his quę fi. a.
ma. per. c. quęsi
uit & in glo.
Ad Romanos 1 (28)
Et sicut non probaverunt Deum habere in notitia, tradidit illos Deus in reprobum sensum, ut faciant ea quæ non conveniunt, (Rm. 1,28)
- B53: Eccle .iiii.
Ad roma .i.
Ad Romanos 1
Ad Romanos 10 (3)
Ignorantes enim justitiam Dei, et suam quærentes statuere, justitiæ Dei non sunt subjecti. (Rm. 10,3)
- B28: ad roma .x.
- B28: Ad Roma. x.
Ad Romanos 10 (3-4)
Ignorantes enim justitiam Dei, et suam quærentes statuere, justitiæ Dei non sunt subjecti. Finis enim legis, Christus, ad justitiam omni credenti. (Rm. 10,3f.)
- P37: Ad Roma. x.
de cens. omnis anima
- P37: Ad Roma.x.
de cēſ.oīs aīa
Ad Romanos 10
Ad Romanos 11 (33-34)
O altitudo divitiarum sapientiæ, et scientiæ Dei : quam incomprehensibilia sunt judicia ejus, et investigabiles viæ ejus ! Quis enim cognovit sensum Domini ? aut quis consiliarius ejus fuit ? (Rm. 11,33f.)
- B65: Ad roman .xi.
- B65: Ad Rom. xi.
Ecclesi. i.
Ps. xxxv.
Ad Romanos 11
Ad Romanos 12 (3)
non plus sapere quam oportet (Rm. 12,3)
- B24: de renun c. i.
in prin. li. vi.
Persius. i.
Teren.
Ad roma. xii
Ad Romanos 12
Ad Romanos 13 (1-2)
Omnis anima potestatibus sublimioribus subdita sit : non est enim potestas nisi a Deo : quæ autem sunt, a Deo ordinatæ sunt. Itaque qui resistit potestati, Dei ordinationi resistit. Qui autem resistunt, ipsi sibi damnationem acquirunt : (Rm. 13,1f.)
- P49: hanc conclusi.
probat tho. in
tract. de rege
& regno. c. xv
de ma & obe.
cum inferior
xcvi. di. duo
ad roma. xiii.
- P49: hanc cōcluſi.
ꝑbat tho.in
rra.de rege
& regno.c.xv
de ma & obe.
cū inferior
xcvi.di.duo
ad roma.xiii.
Ad Romanos 13
Ad Romanos 2 (13)
Non enim auditores legis justi sunt apud Deum, sed factores legis justificabuntur. (Rm. 2,13)
- B57: Matheus .xvi.
Ad roman .ii.
- B57: Math. xvi.
Ad Roma. ii.
Apoca. xxii.
Ad Romanos 2 (22)
qui dicis non mœchandum, mœcharis : qui abominaris idola, sacrilegium facis : (Rm. 2,22)
- B33: Sapien .xiiii
Ad roma .ii
Ad Romanos 2 (24)
Nomen enim Dei per vos blasphematur inter gentes, sicut scriptum est. (Rm. 2,24)
- B77: Ad roman .ii.
de cle. mal.
c .i. et .ii.
- B87: Ad roman .ii.
- B77: Ad Ro. ii.
de cle. male. c.
i. & . ii.
- B87: Ad Roma. ii
Ad Romanos 2 (24-26)
Pater, quos dedisti mihi, volo ut ubi sum ego, et illi sint mecum : ut videant claritatem meam, quam dedisti mihi : quia dilexisti me ante constitutionem mundi. Pater juste, mundus te non cognovit, ego autem te cognovi : et hi cognoverunt, quia tu me misisti. Et notum feci eis nomen tuum, et notum faciam : ut dilectio, qua dilexisti me, in ipsis sit, et ego in ipsis. (Rm. 2,24-26)
- B43: Sapien .iiii.
ad roma .ii.
- B43: Sapien. iiii.
Ad Roma. ii.
Ad Romanos 2 (3)
Existimas autem hoc, o homo, qui judicas eos qui talia agunt, et facis ea, quia tu effugies judicium Dei ? (Rm. 2,3)
- B29: ad roma .ii.
- B29: Math. vii.
Ad Roma. ii.
- B29: Math.vii.
Ad Roma.ii.
Ad Romanos 2 (5)
Secundum autem duritiam tuam, et impœnitens cor, thesaurizas tibi iram in die iræ, et revelationis justi judicii Dei, (Rm. 2,5)
- B86: Ad roman .ii.
- B35: xxxii. q. vii.
quid in nimbus
Sapien. xiii.
Ad Roma. ii.
Hiere. xxix.
- B86: Eccle. xxxvii
Ad Roma. ii.
Ad Romanos 2 (5-8)
Secundum autem duritiam tuam, et impœnitens cor, thesaurizas tibi iram in die iræ, et revelationis justi judicii Dei, qui reddet unicuique secundum opera ejus : iis quidem qui secundum patientiam boni operis, gloriam, et honorem, et incorruptionem quærunt, vitam æternam : iis autem qui sunt ex contentione, et qui non acquiescunt veritati, credunt autem iniquitati, ira et indignatio. (Rm. 2,5-8)
- B86: Ad roman .ii.
- B86: Ad Roma. ii.
Ad Romanos 2 (6-10)
qui reddet unicuique secundum opera ejus : iis quidem qui secundum patientiam boni operis, gloriam, et honorem, et incorruptionem quærunt, vitam æternam : iis autem qui sunt ex contentione, et qui non acquiescunt veritati, credunt autem iniquitati, ira et indignatio. Tribulatio et angustia in omnem animam hominis operantis malum, Judæi primum, et Græci : gloria autem, et honor, et pax omni operanti bonum, Judæo primum, et Græco : (Rm. 2,6-10)
- B68: psalmus .xxxvii.
Ad roman xii ii .
- B68: Ps. 37.
Ad Roma. ii
i. ad Thess. v.
i. Petri. iii.
Ad Romanos 2
Ad Romanos 5 (17-19)
Si enim unius delicto mors regnavit per unum : multo magis abundantiam gratiæ, et donationis, et justitiæ accipientes, in vita regnabunt per unum Jesum Christum. Igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem : sic et per unius justitiam in omnes homines in justificationem vitæ. Sicut enim per inobedientiam unius hominis, peccatores constituti sunt multi : ita et per unius obeditionem, justi constituentur multi. (Rm. 5,17-19
- B85: Ad roman .v.
- B85: prouer. x.
Eccles. ix.
Sapien ix
Genesis. ii.
Ad Roma. v.
Ad Romanos 5
Ad Romanos 6 (12)
Non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore ut obediatis concupiscentiis ejus. (Rm. 6,12)
- B54: Ad roman .vi.
- B54: Sapien. vii. x
& . xv
Ad Rom. vi.
Ad Romanos 6 (23)
Stipendia enim peccati, mors. Gratia autem Dei, vita æterna, in Christo Jesu Domino nostro. (Rm. 6,23)
- B85: Ad roman .vi
Iob .xxi.
- B85: Ecclesi. xi.
Ad Roma. vi
Iob. xxi.
Iuuenalis
Ad Romanos 6
Ad Romanos 8 (28)
Scimus autem quoniam diligentibus Deum omnia cooperantur in bonum, iis qui secundum propositum vocati sunt sancti. (Rm. 8,28)
- B65: Ad roman .8.
- B65: Ad Ephe. i.
Ad Ro. viii
26. q. 5. non licet
26. q. 3. admo⸗
neant.
Ad Romanos 8 (6-8)
Nam prudentia carnis, mors est : prudentia autem spiritus, vita et pax : quoniam sapientia carnis inimica est Deo : legi enim Dei non est subjecta, nec enim potest. Qui autem in carne sunt, Deo placere non possunt. (Rm. 8,6-8)
- B60: prouerbi .
iii.
xiii.
c. ne innita=
ris. de consti.
Ad roma.
viii.
- B60: prouer. iii.
c. ne inmitaris innitaris
de consti.
Ad Ro. viii.
Ad Romanos 8 (8-9)
Qui autem in carne sunt, Deo placere non possunt. Vos autem in carne non estis, sed in spiritu : si tamen Spiritus Dei habitat in vobis. Si quis autem Spiritum Christi non habet, hic non est ejus. (Rm. 8,8f.)
- B45: Ad roma.
viii.
Horatius
- B45: Math. xx.
Marci. x.
Ad Ro. viii.
Horatius
Ad Romanos 8
Ad Romanos 9 (20-21)
O homo, tu quis es, qui respondeas Deo ? numquid dicit figmentum ei qui se finxit : Quid me fecisti sic ? an non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem, aliud vero in contumeliam ? (Rm. 9,20f.)
- B57: Esaie .xlv.
Ad roman .ix.
- B57: Esaię. xlv.
Ad Rom. ix.
Ad Romanos 9
Ad Romanos
Ad Thessalonicenses I 2 (3-6)
Exhortatio enim nostra non de errore, neque de immunditia, neque in dolo, sed sicut probati sumus a Deo ut crederetur nobis Evangelium : ita loquimur non quasi hominibus placentes, sed Deo, qui probat corda nostra. Neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis, sicut scitis : neque in occasione avaritiæ : Deus testis est : nec quærentes ab hominibus gloriam, neque a vobis, neque ab aliis. (I Th. 2,3-6)
- B100: i. Tessa .ii
Eccles .xxviii
- B100: i. thessa. ii.
Ecclesi. xxviii
Ad Thessalonicenses I 2 (9-10)
Memores enim estis, fratres, laboris nostri, et fatigationis : nocte ac die operantes, ne quem vestrum gravaremus, prædicavimus in vobis Evangelium Dei. Vos testes estis, et Deus, quam sancte, et juste, et sine querela, vobis, qui credidistis, fuimus : (I Th. 2,9f.)
- B110a: i. Thessa .ii
et .v.
- B110a: Esaię. li.
i. thess. ii. & . v
Ad Thessalonicenses I 2
Ad Thessalonicenses I 4 (1)
De cetero ergo, fratres, rogamus vos et obsecramus in Domino Jesu, ut quemadmodum accepistis a nobis quomodo oporteat vos ambulare, et placere Deo, sic et ambuletis ut abundetis magis. (I Th. 4,1)
- B62: Ad ephes. 4
i. Thessa. 4
- B62: Ad ephe. iiii.
i. thessa. iiii.
Ad Thessalonicenses I 4 (10-12)
Rogamus autem vos, fratres, ut abundetis magis, et operam detis ut quieti sitis, et ut vestrum negotium agatis, et operemini manibus vestris, sicut præcepimus vobis : et ut honeste ambuletis ad eos qui foris sunt : et nullius aliquid desideretis. (I Th 4,10-12)
- B62: Ad ephes. 4
i. Thessa. 4
- B62: Ad ephe. iiii.
i. thessa. iiii.
Ad Thessalonicenses I 4
Ad Thessalonicenses I 5 (15)
Videte ne quis malum pro malo alicui reddat : sed semper quod bonum est sectamini in invicem, et in omnes. (I Th. 5,15)
- B68: i. ad thes v.
- B68: Ps. 37.
Ad Roma. ii
i. ad Thess. v.
i. Petri. iii.
Ad Thessalonicenses I 5 (6-8)
Igitur non dormiamus sicut et ceteri, sed vigilemus, et sobrii simus. Qui enim dormiunt, nocte dormiunt : et qui ebrii sunt, nocte ebrii sunt. Nos autem, qui diei sumus, sobrii simus, induti loricam fidei et caritatis, et galeam spem salutis : (I Th. 5,6-8)
- B110a: i. Thessa .ii
et .v.
- B110a: Esaię. li.
i. thess. ii. & . v
Ad Thessalonicenses I 5 (7-8)
Qui enim dormiunt, nocte dormiunt : et qui ebrii sunt, nocte ebrii sunt. Nos autem, qui diei sumus, sobrii simus, induti loricam fidei et caritatis, et galeam spem salutis : (I Th. 5,7f.)
- B95: i. Thessa. v.
Act. ii.
Ad Thessalonicenses I 5
Ad Thessalonicenses I
Ad Thessalonicenses II 2 (3)
Ne quis vos seducat ullo modo : quoniam nisi venerit discessio primum, et revelatus fuerit homo peccati filius perditionis, (II Th. 2,3)
- B101: Eccles .
xxii
xxviii
in fi.
ii. Thess. ii.
- B101: Eccle. 28. in. fi.
ii. Thessa. ii.
Ad Thessalonicenses II 2
Ad Thessalonicenses II 3 (10-13)
Nam et cum essemus apud vos, hoc denuntiabamus vobis : quoniam si quis non vult operari, nec manducet. Audivimus enim inter vos quosdam ambulare inquiete, nihil operantes, sed curiose agentes. Iis autem, qui ejusmodi sunt, denuntiemus, et obsecramus in Domino Jesu Christo, ut cum silentio operantes, suum panem manducent. Vos autem, fratres, nolite deficere benefacientes. (II Th. 3,10-13)
- B97: ii. Thes .iii.
- B97: ii. thessa. iii.
Ad Thessalonicenses II 3 (6-12)
Denuntiamus autem vobis, fratres, in nomine Domini nostri Jesu Christi, ut subtrahatis vos ab omni fratre ambulante inordinate, et non secundum traditionem, quam acceperunt a nobis. Ipsi enim scitis quemadmodum oporteat imitari nos : quoniam non inquieti fuimus inter vos : neque gratis panem manducavimus ab aliquo, sed in labore, et in fatigatione, nocte et die operantes, ne quem vestrum gravaremus. Non quasi non habuerimus potestatem, sed ut nosmetipsos formam daremus vobis ad imitandum nos. Nam et cum essemus apud vos, hoc denuntiabamus vobis : quoniam si quis non vult operari, nec manducet. Audivimus enim inter vos quosdam ambulare inquiete, nihil operantes, sed curiose agentes. Iis autem, qui ejusmodi sunt, denuntiemus, et obsecramus in Domino Jesu Christo, ut cum silentio operantes, suum panem manducent. (II Th. 3,6-12)
- P32: ii. Tessa .iii
- P32: ii. thessa. iii.
- P32: ii.thea.iii.
Ad Thessalonicenses II 3
Ad Thessalonicenses II
Ad Timotheum I 4 (1-2)
Spiritus autem manifeste dicit, quia in novissimis temporibus discedent quidam a fide, attendentes spiritibus erroris, et doctrinis dæmoniorum, in hypocrisi loquentium mendacium, et cauteriatam habentium suam conscientiam (I Tim. 4,1f.)
- B105: Luce .xii.
i. Thimo .4
- P32: matheus .xxiii.
i. Timo .iiii
- B105: Lucę. xii
i. thimo. iiii.
- P32: Math. xxiii
i. thimo. iiii.
- P32: Math.xxiii
i.thimo.iiii.
Ad Timotheum I 4 (7)
Ineptas autem, et aniles fabulas devita : exerce autem teipsum ad pietatem. (1 Tim. 4,7)
- B38: .i. Thimo.
iiii.
- B38: . i. thimo. iiii.
Ad Timotheum I 4
Ad Timotheum I 5 (1-4)
Seniorem ne increpaveris, sed obsecra ut patrem : juvenes, ut fratres : anus, ut matres : juvenculas, ut sorores in omni castitate : viduas honora, quæ vere viduæ sunt. Si qua autem vidua filios, aut nepotes habet : discat primum domum suam regere, et mutuam vicem reddere parentibus : hoc enim acceptum est coram Deo. (I Tim. 5,1-4)
- B90: i. Thimo .v
prouer .xx. et
xxviii.
- B90: Ecclesi. iii.
3 q. v. omnes qui.
i. Thi. v.
prouer. xx.
et. 28
Ad Timotheum I 5 (23)
Noli adhuc aquam bibere, sed modico vino utere propter stomachum tuum, et frequentes tuas infirmitates. (I Tim. 5,23)
- B16: 1. thimo. v.
Ad Timotheum I 5
Ad Timotheum I 6 (9-10)
Nam qui volunt divites fieri, incidunt in tentationem, et in laqueum diaboli, et desideria multa inutilia, et nociva, quæ mergunt homines in interitum et perditionem. Radix enim omnium malorum est cupiditas : quam quidam appetentes erraverunt a fide, et inseruerunt se doloribus multis. (I Tim. 6,9f.)
- B94: i. Thimo .vi.
- B94: Treno. v.
Esaię. xxx
i. thimo. vi
Prouer. xx
Ad Timotheum I 6
Ad Timotheum I
Ad Timotheum II 1
Ad Timotheum II 2 (16-18)
Profana autem et vaniloquia devita : multum enim proficiunt ad impietatem : et sermo eorum ut cancer serpit : ex quibus est Hymenæus et Philetus, qui a veritate exciderunt, dicentes resurrectionem esse jam factam, et subverterunt quorumdam fidem. (II. Tim. 2,16-18)
- B105:
Macha
Matth
.v.
ii. Thimo .ii.
- B105: Math .v.
ii. thimo .ii.
- B105: Math. v.
ii. thimo. ii.
Ad Timotheum II 2 (23-25a)
stultas autem et sine disciplina quaestiones devita sciens quia generant lites servum autem Domini non oportet litigare sed mansuetum esse ad omnes docibilem patientem cum modestia corripientem eos qui resistunt (II Tim. 2,23-25a)
- B71: ii. thimo .ii.
Math .v.
- B71: ii. thimo. ii.
Math. v.
Ad Timotheum II 2 (3-5)
Labora sicut bonus miles Christi Jesu. Nemo militans Deo implicat se negotiis sæcularibus : ut ei placeat, cui se probavit. Nam et qui certat in agone, non coronatur nisi legitime certaverit. (II Tim. 2,3-5)
- B79: ii. thimo .ii.
- B79: Iacobi. iiii
ii. thimo. ii.
Ad Timotheum II 2 (7)
Intellige quæ dico : dabit enim tibi Dominus in omnibus intellectum. (II Tim. 2,7)
- B57: Ad ephe. i
de pe. dis. iiii.
c. benedictus
ii. thimo. ii
Ad Timotheum II 2
Ad Timotheum II 3 (1)
Hoc autem scito, quod in novissimis diebus instabunt tempora periculosa (II Tim. 3,1)
- B9: ii. thimo .iii
- B9: Esa. xiii.
ii. thimo. iii.
Sapientie. xii.
Ad Timotheum II 3 (14-17)
Tu vero permane in iis quæ didicisti, et credita sunt tibi : sciens a quo didiceris : et quia ab infantia sacras litteras nosti, quæ te possunt instruere ad salutem, per fidem quæ est in Christo Jesu. Omnis Scriptura divinitus inspirata utilis est ad docendum, ad arguendum, ad corripiendum, et erudiendum in justitia : ut perfectus sit homo Dei, ad omne opus bonum instructus. (II Tim. 3,14-17)
- B27: Eccle. xliiii.
Ad hebre. v.
ii. ad thimo. 3
- B103: ii. thimo. iii
ix. dis. quis
nesciat
Ad Timotheum II 3 (16-17)
Omnis Scriptura divinitus inspirata utilis est ad docendum, ad arguendum, ad corripiendum, ad erudiendum in justitia : ut perfectus sit homo Dei, ad omne opus bonum instructus. (II Tim. 3,16f.)
- B96:
i.
ii.
Thimo .iii.
- B96: ii. thimo. iii.
Lucę. vi
Ad Timotheum II 3
Ad Timotheum II 4 (3-4)
Erit enim tempus, cum sanam doctrinam non sustinebunt, sed [...] a veritate quidem auditum avertent, ad fabulas autem convertentur (II Tim. 4,3f.)
- B11:
i.
ii.
. ad thimo.
iiii.
- B11: i. ad thim. iiii
Luce. xvi.
Ad Timotheum II 4
Ad Timotheum II
Ad Titum 1 (10-11)
Sunt enim multi etiam inobedientes, vaniloqui, et seductores : maxime qui de circumcisione sunt : quos oportet redargui : qui universas domos subvertunt, docentes quæ non oportet, turpis lucri gratia. (Tit. 1,10f.)
- B72: Ad collos .iii.
Ad Tytum .i
- B72: Ad Collo. iii.
Ad Titum. i.
Ad Titum 1
Ad Titum 2 (7-8)
In omnibus teipsum præbe exemplum bonorum operum, in doctrina, in integritate, in gravitate, 8 verbum sanum, irreprehensibile : ut is qui ex adverso est, vereatur, nihil habens malum dicere de nobis. (Tit. 2,7f.)
- B65: Ad tytum .ii.
- B65: Ad Titum. ii.
Ptolomeus
Ad Titum 2
Ad Titum 3 (1-2)
admone illos principibus et potestatibus subditos esse dicto oboedire ad omne opus bonum paratos esse neminem blasphemare non litigiosos esse modestos omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines (Tit. 3,1f.)
- B71: Eccle .viii.
Ad titum .iii.
- B71: i. Corin. vi.
Prouer. iii.
Ecclesi. viii.
Ad. Titum. iii.
Ad Titum 3 (8)
Fidelis sermo est : et de his volo te confirmare : ut curent bonis operibus præesse qui credunt Deo. Hæc sunt bona, et utilia hominibus. (Tit. 3,8)
- B42: prouerbi .vi.
Baruth .iii
Ad Tytum
iiii iii .
- B42: prouer. vi.
Baruth. iii.
Ad Titum. iii.
Sapien. vi.
Ecclesi. xvi.
Ad Titum 3
Ad Titum
Amos 2 (6-7)
Super tribus sceleribus Israël, et super quatuor non convertam eum, pro eo quod vendiderit pro argento justum, et pauperem pro calceamentis. Qui conterunt super pulverem terræ capita pauperum, et viam humilium declinant : (Am. 2,6f.)
- B17: Amos .ii.
- B17: Eccle. iiii.
Ps. xxxviii.
Amos. ii.
prouer. xi
Math. xix.
Marci. x.
Amos 2
Amos 3 (10)
Et nescierunt facere rectum, dicit Dominus, thesaurizantes iniquitatem et rapinas in ædibus suis. (Am. 3,10)
- B79: Amos .iii.
- B79: Lucę. xxi.
Amos. iii.
Amos 3
Amos 5 (11-12)
Idcirco, pro eo quod diripiebatis pauperem, et prædam electam tollebatis ab eo, domos quadro lapide ædificabitis, et non habitabitis in eis ; vineas plantabis amantissimas, et non bibetis vinum earum. Quia cognovi multa scelera vestra, et fortia peccata vestra : hostes justi, accipientes munus, et pauperes deprimentes in porta. (Am. 5,11f.)
- B83: Amos .v.
- B83: Ecclesi. xiii.
Amos. v.
Amos 5 (18)
Væ desiderantibus diem Domini ! ad quid eam vobis ? Dies Domini ista, tenebræ, et non lux. (Am. 5,18)
- B43: Amos .v.
Eccle .ii.
- B43: Amos. v.
Eccs. ii.
Amos 5
Amos 9 (8-9)
Ecce oculi Domini Dei super regnum peccans : et conteram illud a facie terræ ; verumtamen conterens non conteram domum Jacob, dicit Dominus. Ecce enim mandabo ego, et concutiam in omnibus gentibus domum Israël, sicut concutitur triticum in cribro, et non cadet lapillus super terram. (Am. 9,8f.)
- B25:
Sodoma.
Iohelis .iii.
Amos .ix.
- B25: Iohelis. iii.
Amos. ix.
Esaię. i.
prouer. xxii.
Thobię. xiii.
Amos 9
Amos
Apocalypsis Iohannis 13 (1)
Et vidi de mari bestiam ascendentem habentem capita septem, et cornua decem, et super cornua ejus decem diademata, et super capita ejus nomina blasphemiæ. (Apc. 13,1)
- B103: Apoc .xiii.
- B103: Apoca. xiii.
Apocalypsis Iohannis 13
Apocalypsis Iohannis 14 (6-7)
Et vidi alterum angelum volantem per medium cæli, habentem Evangelium æternum, ut evangelizaret sedentibus super terram, et super omnem gentem, et tribum, et linguam, et populum : dicens magna voce : Timete Dominum, et date illi honorem, quia venit hora judicii ejus : et adorate eum, qui fecit cælum, et terram, mare, et fontes aquarum. (Apc. 14,6f.)
- B43: Apoc .xiiii.
et .xx.
- B43: Apoca. xiiii.
& . xx.
Apocalypsis Iohannis 14
Apocalypsis Iohannis 17 (9-10)
Et hic est sensus, qui habet sapientiam. Septem capita, septem montes sunt, super quos mulier sedet, et reges septem sunt. Quinque ceciderunt, unus est, et alius nondum venit : et cum venerit, oportet illum breve tempus manere. (Apc. 17,9f.)
- B99: Apo. xvii.
Apocalypsis Iohannis 17
Apocalypsis Iohannis 18 (17)
quoniam una hora destitutæ sunt tantæ divitiæ, et omnis gubernator, et omnis qui in lacum navigat, et nautæ, et qui in mari operantur, longe steterunt, (Apc. 18,17)
- B29: apoc .xviii.
- B29:
Seneca
Apoca. xviii.
- B29: Seneca
Apoca.xviii.
Apocalypsis Iohannis 18 (2)
Et exclamavit in fortitudine, dicens : Cecidit, cecidit Babylon magna : et facta est habitatio dæmoniorum, et custodia omnis spiritus immundi, et custodia omnis volucris immundæ, et odibilis : (Apc. 18,2)
- B56: Apo .xviii.
- B56: Ecclesi. xlix.
Iob. iii.
Apoca. xviii.
Sapien. vii.
Apocalypsis Iohannis 18 (4-6)
Et audivi aliam vocem de cælo, dicentem : Exite de illa populus meus : ut ne participes sitis delictorum ejus, et de plagis ejus non accipiatis. Quoniam pervenerunt peccata ejus usque ad cælum, et recordatus est Dominus iniquitatum ejus. Reddite illi sicut et ipsa reddidit vobis : et duplicate duplicia secundum opera ejus : in poculo, quo miscuit, miscete illi duplum. (Apc. 18,4-6)
- B83: xi. q. iii. pauper
xxiiii. q. iiii.
ne amisso
Apo. xviii.
Apocalypsis Iohannis 18 (8)
Ideo in una die venient plagæ ejus, mors, et luctus, et fames, et igne comburetur : quia fortis est Deus, qui judicabit illam. (Apc. 18,8)
- B88: Apo .xviii.
- B88: Lucę. xii
Apoca. xviii.
Apocalypsis Iohannis 18
Apocalypsis Iohannis 20 (11-12)
Et vidi thronum magnum candidum, et sedentem super eum, a cujus conspectu fugit terra, et cælum, et locus non est inventus eis. Et vidi mortuos, magnos et pusillos, stantes in conspectu throni, et libri aperti sunt : et alius liber apertus est, qui est vitæ : et judicati sunt mortui ex his, quæ scripta erant in libris, secundum opera ipsorum : (Apc. 20,11f.)
- B43: Apoc .xiiii.
et .xx.
- B43: Apoca. xiiii.
& . xx.
Apocalypsis Iohannis 20 (12)
Et vidi mortuos, magnos et pusillos, stantes in conspectu throni, et libri aperti sunt : et alius liber apertus est, qui est vitæ : et judicati sunt mortui ex his, quæ scripta erant in libris, secundum opera ipsorum : (Apc. 20,12)
- B103: Apoca. xx
Apocalypsis Iohannis 20
Apocalypsis Iohannis 21 (8)
Timidis autem, et incredulis, et execratis, et homicidis, et fornicatoribus, et veneficis, et idolatris, et omnibus mendacibus, pars illorum erit in stagno ardenti igne et sulphure : quod est mors secunda. (Apc. 21,8)
- B85: Apocal .xxi.
- B85: Apo. xxi.
Apocalypsis Iohannis 21
Apocalypsis Iohannis 22 (7)
Et ecce venio velociter. Beatus, qui custodit verba prophetiæ libri hujus. (Apc. 22,7)
- B57: Apoc .xxii.
- B57: Math. xvi.
Ad Roma. ii.
Apoca. xxii.
Apocalypsis Iohannis 22
Apocalypsis Iohannis 3 (17)
quia dicis : Quod dives sum, et locupletatus, et nullius egeo : et nescis quia tu es miser, et miserabilis, et pauper, et cæcus, et nudus. (Apc. 3,17)
- B84: Apocal .iii.
Hiere .iii.
- B84: Apoca. iii.
Hiere. iii
Apocalypsis Iohannis 3
Apocalypsis Iohannis 6 (12)
Et vidi cum aperuisset sigillum sextum : et ecce terræmotus magnus factus est, et sol factus est niger tamquam saccus cilicinus : et luna tota facta est sicut sanguis : (Apc. 6,12)
- P21: Iohel .i.
Apoca .vi.
Sapien .i.
- P21: Psalmo. xxix
Iohel. i.
Apoca. vi.
Sapien. i.
Apocalypsis Iohannis 6
Apocalypsis Iohannis
Baruch 3 (14)
Disce ubi sit prudentia, ubi sit virtus, ubi sit intellectus, ut scias simul ubi sit longiturnitas vitæ et victus, ubi sit lumen oculorum, et pax. (Bar. 3,14)
- B42: prouerbi .vi.
Baruth .iii
Ad Tytum
iiii iii .
- B42: prouer. vi.
Baruth. iii.
Ad Titum. iii.
Sapien. vi.
Ecclesi. xvi.
- P26: Eccsᷓ. xvii.
Sapien. vi. & . i
Baruth. iii.
- P26: Eccsᷓ.xvii.
Sapiē.vi.&.i
Baruth.iii.
Baruch 3
Baruch
Canticum Canticorum 8 (11-13)
Chorus Fratrum. Vinea fuit pacifico in ea quæ habet populos : tradidit eam custodibus ; vir affert pro fructu ejus mille argenteos. Sponsa. Vinea mea coram me est. Mille tui pacifici, et ducenti his qui custodiunt fructus ejus. Sponsus. Quæ habitas in hortis, amici auscultant ; fac me audire vocem tuam. (Ct. 8,11-13)
- B96: Canti .viii.
- B96: Cantico. viii.
Canticum Canticorum 8
Canticum Canticorum
Danihel 12 (10)
Eligentur, et dealbabuntur, et quasi ignis probabuntur multi : et impie agent impii, neque intelligent omnes impii : porro docti intelligent. (Dn. 12,10)
- B86: Danielis .xii
Danihel 12
Danihel 13 (49)
revertimini ad judicium, quia falsum testimonium locuti sunt adversus eam. (Dn. 13,49)
- B46:
Susanna.
Danielis .xiii
ii. machab .4.
- B46:
Danie. xiii.
ii. macha. iiii
Danihel 13 (5)
Quia egressa est iniquitas de Babylone a senioribus judicibus, qui videbantur regere populum. (Dn. 13,5)
- B5:
Danielis. xiii.
Danihel 13 (52)
Inveterate dierum malorum, nunc venerunt peccata tua, quæ operabaris prius (Dn. 13,52)
- B5:
Danielis. xiii.
Danihel 13
Danihel 14 (22)
Et erat draco magnus in loco illo, et colebant eum Babylonii. (Dn. 14,22)
- B5: Danie .xiiii
Danihel 14 (42)
Tunc rex ait : Paveant omnes habitantes in universa terra Deum Danielis : quia ipse est salvator, faciens signa et mirabilia in terra : qui liberavit Danielem de lacu leonum. (Dn. 14,42)
- B5: Danie .xiiii
Danihel 14
Danihel 2 (44-49)
In diebus autem regnorum illorum suscitabit Deus cæli regnum, quod in æternum non dissipabitur, et regnum ejus alteri populo non tradetur : comminuet autem, et consumet universa regna hæc, et ipsum stabit in æternum. Secundum quod vidisti, quod de monte abscissus est lapis sine manibus, et comminuit testam, et ferrum, et æs, et argentum, et aurum, Deus magnus ostendit regi quæ ventura sunt postea : et verum est somnium, et fidelis interpretatio ejus. Tunc rex Nabuchodonosor cecidit in faciem suam, et Danielem adoravit, et hostias, et incensum præcepit ut sacrificarent ei. Loquens ergo rex, ait Danieli : Vere Deus vester Deus deorum est, et Dominus regum, et revelans mysteria : quoniam tu potuisti aperire hoc sacramentum. Tunc rex Danielem in sublime extulit, et munera multa et magna dedit ei : et constituit eum principem super omnes provincias Babylonis, et præfectum magistratuum super cunctos sapientes Babylonis. Daniel autem postulavit a rege, et constituit super opera provinciæ Babylonis Sidrach, Misach, et Abdenago : ipse autem Daniel erat in foribus regis. (Dn. 2,44-49)
- P48: Esaię. 4. & . 5.
Dani. 2. ad fi.
Math x.
Ad hebre. 2
- P48: Eſaię.4.&.5.
Dani.2.ad fi.
Math x.
Ad hebre.2
Danihel 2
Danihel 3 (14-15)
Pronuntiansque Nabuchodonosor rex, ait eis : Verene Sidrach, Misach, et Abdenago, deos meos non colitis, et statuam auream, quam constitui, non adoratis ? nunc ergo si estis parati, quacumque hora audieritis sonitum tubæ, fistulæ, citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, omnisque generis musicorum, prosternite vos, et adorate statuam, quam feci : quod si non adoraveritis, eadem hora mittemini in fornacem ignis ardentis : et quis est Deus, qui eripiet vos de manu mea ? (Dn. 3,14f.)
- B86: Iob. xv.
Psᷓ. cviii.
Eccsᷓ. viii.
Exodi. xvi
Danielis. iii
Danihel 3 (15)
nunc ergo si estis parati, quacumque hora audieritis sonitum tubæ, fistulæ, citharæ, sambucæ, et psalterii, et symphoniæ, omnisque generis musicorum, prosternite vos, et adorate statuam, quam feci : quod si non adoraveritis, eadem hora mittemini in fornacem ignis ardentis : et quis est Deus, qui eripiet vos de manu mea ? (Dn. 3,15)
- P48: Danie. 3.
c. quamuis. 21. dis.
- P48: Danie.ʒ.
c.ꝗᷓuis.21.diſ.
Danihel 3 (17)
Ecce enim Deus noster, quem colimus, potest eripere nos de camino ignis ardentis, et de manibus tuis, o rex, liberare. (Dn. 3,17)
- B14: Danielis .iii.
Danihel 3 (88)
Benedicite, Anania, Azaria, Misaël, Domino : laudate et superexaltate eum in sæcula : quia eruit nos de inferno, et salvos fecit de manu mortis : et liberavit nos de medio ardentis flammæ, et de medio ignis eruit nos. (Dn. 3,88)
Danihel 3 (95)
Et erumpens Nabuchodonosor, ait : Benedictus Deus eorum, Sidrach videlicet, Misach, et Abdenago : qui misit angelum suum, et eruit servos suos, qui crediderunt in eum : et verbum regis immutaverunt, et tradiderunt corpora sua ne servirent, et ne adorarent omnem deum, excepto Deo suo. (Dn. 3,95)
- B56:
Nabucho=
donosor.
Daniel .iii.
- B56:
Nabuchodo⸗
nosor. Dan. 3.
Danihel 3
Danihel 4 (20-21)
Quod autem vidit rex vigilem, et sanctum descendere de cælo, et dicere : Succidite arborem, et dissipate illam, attamen germen radicum ejus in terra dimittite, et vinciatur ferro et ære in herbis foris, et rore cæli conspergatur, et cum feris sit pabulum ejus, donec septem tempora mutentur super eum : hæc est interpretatio sententiæ Altissimi, quæ pervenit super dominum meum regem, (Dn. 4,20f.)
- B15: Danielis .iiii.
- B15:
Danielis. iiii
Danihel 4 (24)
Quam ob rem, rex, consilium meum placeat tibi, et peccata tua eleemosynis redime, et iniquitates tuas misericordiis pauperum : forsitan ignoscet delictis tuis. (Dn. 4,24)
- B63: Danielis .iiii.
- B3: Thob. iiii.
Dani. iiii.
Luce. xi.
Tullius in para
- B63:
Danielis. iiii
Danihel 4
Danihel 5 (18-24)
O rex, Deus altissimus regnum et magnificentiam, gloriam et honorem dedit Nabuchodonosor patri tuo. Et propter magnificentiam, quam dederat ei, universi populi, tribus, et linguæ tremebant, et metuebant eum : quos volebat, interficiebat : et quos volebat, percutiebat : et quos volebat, exaltabat : et quos volebat, humiliabat. Quando autem elevatum est cor ejus, et spiritus illius obfirmatus est ad superbiam, depositus est de solio regni sui, et gloria ejus ablata est : et a filiis hominum ejectus est, sed et cor ejus cum bestiis positum est, et cum onagris erat habitatio ejus : fœnum quoque ut bos comedebat, et rore cæli corpus ejus infectum est, donec cognosceret quod potestatem haberet Altissimus in regno hominum, et quemcumque voluerit, suscitabit super illud. Tu quoque, filius ejus Baltassar, non humiliasti cor tuum, cum scires hæc omnia : sed adversum Dominatorem cæli elevatus es : et vasa domus ejus allata sunt coram te, et tu, et optimates tui, et uxores tuæ, et concubinæ tuæ vinum bibistis in eis : deos quoque argenteos, et aureos, et æreos, ferreos, ligneosque et lapideos, qui non vident, neque audiunt, neque sentiunt, laudasti : porro Deum, qui habet flatum tuum in manu sua, et omnes vias tuas, non glorificasti. Idcirco ab eo missus est articulus manus, quæ scripsit hoc quod exaratum est. (Dn. 5,18-24)
- B90: Danielis .v
- B90:
Danielis. v.
Danihel 5 (28)
Phares : divisum est regnum tuum, et datum est Medis, et Persis. (Dn. 5,28)
- P42: Insti. li. i.
Orosius li. i.
Danie. v.
- P42: Iui.li.i.
Oroſius li.i.
Danie.v.
Danihel 5
Anno primo Baltassar regis Babylonis, Daniel somnium vidit : visio autem capitis ejus in cubili suo : et somnium scribens, brevi sermone comprehendit : summatimque perstringens, ait : (Dn. 7,1)
- P50:
Danie. vii.
- P50: Danie.vii.
Danihel 7 (1)
Danihel 7 (23-27)
Et sic ait : Bestia quarta, regnum quartum erit in terra, quod majus erit omnibus regnis, et devorabit universam terram, et conculcabit, et comminuet eam. Porro cornua decem ipsius regni, decem reges erunt : et alius consurget post eos, et ipse potentior erit prioribus, et tres reges humiliabit. Et sermones contra Excelsum loquetur, et sanctos Altissimi conteret : et putabit quod possit mutare tempora, et leges : et tradentur in manu ejus usque ad tempus, et tempora, et dimidium temporis. Et judicium sedebit, ut auferatur potentia, et conteratur, et dispereat usque in finem. Regnum autem, et potestas, et magnitudo regni, quæ est subter omne cælum, detur populo sanctorum Altissimi : cujus regnum, regnum sempiternum est, et omnes reges servient ei, et obedient. (Dn. 7,23-27)
- P46: i. mach. i.
Danie. vii.
Iosephus. li. xi.
c. viii.
- P46: i.mach.i.
Danie.vii.
Ioſephꝰ.li.xi.
c.viii.
Danihel 7 (4)
Prima quasi leæna, et alas habebat aquilæ : aspiciebam donec evulsæ sunt alæ ejus, et sublata est de terra, et super pedes quasi homo stetit ; et cor hominis datum est ei. (Dn. 7,4)
- P42: Danie. vii.
- P42: Danie.vii.
Danihel 7 (5)
Et ecce bestia alia similis urso in parte stetit : et tres ordines erant in ore ejus, et in dentibus ejus, et sic dicebant ei : Surge, comede carnes plurimas. (Dn. 7,5)
- P45:
Danielis. vii.
- P45: Danieł.vii.
Danihel 7
Danihel
Deuteronomium 11 (8-9)
ut custodiatis universa mandata illius, quæ ego hodie præcipio vobis, et possitis introire, et possidere terram, ad quam ingredimini, multoque in ea vivatis tempore : quam sub juramento pollicitus est Dominus patribus vestris, et semini eorum, lacte et melle manantem. (Dt. 11,8f.)
- B88: Deut .xi.
- B88: Exodi. xv.
Deutro xi.
Deuteronomium 11
Deuteronomium 13 (1-3)
Si surrexerit in medio tui prophetes, aut qui somnium vidisse se dicat, et prædixerit signum atque portentum, et evenerit quod locutus est, et dixerit tibi : Eamus, et sequamur deos alienos quos ignoras, et serviamus eis : non audies verba prophetæ illius aut somniatoris : quia tentat vos Dominus Deus vester, ut palam fiat utrum diligatis eum an non, in toto corde, et in tota anima vestra. (Dt. 13,1-3)
- B103: Deuter .xiii.
xxvi. q .v.
in fine.
- B103: Deutro. xiii
xxvi. q. v. in fi.
Deuteronomium 13
Deuteronomium 15 (6)
a nullo accipies mutuum. (Dt. 15,6)
- B25: Deutro. xv.
Prouer. xxii.
Ps. xxxvi.
Eccs. iii.
Deuteronomium 15
Deuteronomium 16 (1)
Observa mensem novarum frugum, et verni primum temporis, ut facias Phase Domino Deo tuo : quoniam in isto mense eduxit te Dominus Deus tuus de Ægypto nocte. (Dt. 16,1)
- P43: Curcius. li. ii
Regnum vero
vniuersale
Deutro. xvi
Iosephus. li. iii
c. iiii.
Iudicum. ii.
Psᷓ. 98.
xvii. di. c. por
ro
- P43: Curcius. li.ii
Regnū vero
vniuerſale
Deutro.xvi
Ioſephꝰ.li.iii
c.iiii.
Iudicū.ii.
Psᷓ.98.
xvii.di.c.por
ro
Deuteronomium 16
Deuteronomium 18 (1-5)
Non habebunt sacerdotes et Levitæ, et omnes qui de eadem tribu sunt, partem et hæreditatem cum reliquo Israël, quia sacrificia Domini, et oblationes ejus comedent, et nihil aliud accipient de possessione fratrum suorum : Dominus enim ipse est hæreditas eorum, sicut locutus est illis. Hoc erit judicium sacerdotum a populo, et ab his qui offerunt victimas : sive bovem, sive ovem immolaverint, dabunt sacerdoti armum ac ventriculum : primitias frumenti, vini, et olei, et lanarum partem ex ovium tonsione. Ipsum enim elegit Dominus Deus tuus de cunctis tribubus tuis, ut stet, et ministret nomini Domini, ipse, et filii ejus in sempiternum. (Dt. 18,1-5)
- B73:
moyses
Deu . xxviii xviii
xxi. q .iii. hi
qui: et ca. sa
cerdotum.
- B73:
Moyses
deutro. xviii.
xxi. q. iii. hi
qui & c. sacer
dotum
prouer. xxi.
ii. petri. iii.
glo. ii. q. vii.
non omnis.
xl. dil. c. fi.
Deuteronomium 18
Deuteronomium 21 (18-21)
Si genuerit homo filium contumacem et protervum, qui non audiat patris aut matris imperium, et coërcitus obedire contempserit : apprehendent eum, et ducent ad seniores civitatis illius, et ad portam judicii, dicentque ad eos : Filius noster iste protervus et contumax est : monita nostra audire contemnit, comessationibus vacat, et luxuriæ atque conviviis : lapidibus eum obruet populus civitatis, et morietur, ut auferatis malum de medio vestri, et universus Israël audiens pertimescat. (Dt. 21,18-21)
- B6: Deut .xxi.
- B6: Deutro. xxi.
Deuteronomium 21
Deuteronomium 22 (22)
Si dormierit vir cum uxore alterius, uterque morietur, id est, adulter et adultera : et auferes malum de Israël. (Dt. 22,22)
- B33: Leuiti .xx.
Deuter .xxii.
- B33: Leuiti. xx.
Deutro. xxii.
Deuteronomium 22
Deuteronomium 23 (19-20)
Non fœnerabis fratri tuo ad usuram pecuniam, nec fruges, nec quamlibet aliam rem : sed alieno. Fratri autem tuo absque usura id quo indiget, commodabis : ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in omni opere tuo in terra, ad quam ingredieris possidendam. (Dt. 23,19f.)
- B93: Deuter .xxiii.
- B93: Deutr. xxiii.
Exodi. xxii
Hiere. v.
Deuteronomium 23 (21)
Cum votum voveris Domino Deo tuo, non tardabis reddere : quia requiret illud Dominus Deus tuus, et si moratus fueris, reputabitur tibi in peccatum. (Dt. 23,21)
- B14: Deutro.
xxiii.
Eccle .ii.
- B14: Deutro. xxiii
Eccle. ii.
Deuteronomium 23
Deuteronomium 25 (2)
Sin autem eum, qui peccavit, dignum viderint plagis : prosternent, et coram se facient verberari. Pro mensura peccati erit et plagarum modus : (Dt. 25,2)
- B88: Prouer. xiii
Treno. iii. in fi
Deutro. xxv
Hiere. xv.
Deuteronomium 25
Deuteronomium 27 (16)
Maledictus qui non honorat patrem suum, et matrem : et dicet omnis populus : Amen. (Dt. 27,16)
- B90: Deuter .xxvii
- B90: Ad ephe. vi.
Deutro. 27.
Prouer. xx.
Deuteronomium 27
Deuteronomium 28 (59-61)
augebit Dominus plagas tuas, et plagas seminis tui, plagas magnas et perseverantes, infirmitates pessimas et perpetuas : et convertet in te omnes afflictiones Ægypti, quas timuisti, et adhærebunt tibi. Insuper et universos languores, et plagas, quæ non sunt scriptæ in volumine legis hujus, inducet Dominus super te, donec te conterat : (Dt. 28,59-61)
- B88: Ezech. 38.
Esaie. lix.
Deutr. xxviii
ii. Reg. vii.
Deuteronomium 28
Deuteronomium 32 (29)
Utinam saperent, et intelligerent, ac novissima providerent. (Dt. 32,29)
- B70: Deuter .xxxii.
- B70: Deutr. xxxii
Deuteronomium 32 (46-47)
et dixit ad eos : Ponite corda vestra in omnia verba, quæ ego testificor vobis hodie : ut mandetis ea filiis vestris custodire et facere, et implere universa quæ scripta sunt legis hujus : quia non incassum præcepta sunt vobis, sed ut singuli in eis viverent : quæ facientes longo perseveretis tempore in terra, ad quam, Jordane transmisso, ingredimini possidendam. (Dt. 32,46f.)
- B84: Deuter .xxxii
- B84: Eccsᷓ. vii.
Sapien. v.
Math. x.
Deutr. xxxii
Eccsᷓ. ix.
Deuteronomium 32
Deuteronomium 33 (9)
Qui dixit patri suo et matri suæ : Nescio vos : et fratribus suis : Ignoro vos : et nescierunt filios suos. Hi custodierunt eloquium tuum, et pactum tuum servaverunt. (Dt. 33,9)
- B90: Deuter .xxxiii
- B90: Beat tho. 2
2. q. c. 22.
ar. v
Prouer. 28
Oui. i. meth
Ecclesi. ii. &
vii.
Leuiti. xx
Deutro. v.
Deut. xxxiii
Exodi. xx.
Malach
Math. xv.
Deuteronomium 33
Deuteronomium 5 (12-14)
Observa diem sabbati, ut sanctifices eum, sicut præcepit tibi Dominus Deus tuus. Sex diebus operaberis, et facies omnia opera tua. Septimus dies sabbati est, id est, requies Domini Dei tui. Non facies in eo quidquam operis tu, et filius tuus, et filia, servus et ancilla, et bos, et asinus, et omne jumentum tuum, et peregrinus qui est intra portas tuas : ut requiescat servus tuus, et ancilla tua, sicut et tu. (Dt. 5,12-14)
- B95: Iohan .xvii.
Deutro .v.
- B95: Exodi. xx. &
xxxi.
Leuiti. xxvi.
Ioban. xvii
Deutro. v.
Deuteronomium 5 (16)
Honora patrem tuum et matrem, sicut præcepit tibi Dominus Deus tuus, ut longo vivas tempore, et bene sit tibi in terra, quam Dominus Deus tuus daturus est tibi. (Dt. 5,16)
- B90: Deutro .v.
- B90: Beat tho. 2
2. q. c. 22.
ar. v
Prouer. 28
Oui. i. meth
Ecclesi. ii. &
vii.
Leuiti. xx
Deutro. v.
Deut. xxxiii
Exodi. xx.
Malach
Math. xv.
Deuteronomium 5
Deuteronomium 7 (12-16)
Si postquam audieris hæc judicia, custodieris ea, et feceris, custodiet et Dominus Deus tuus pactum tibi, et misericordiam quam juravit patribus tuis : et diliget te, ac multiplicabit, benedicetque fructui ventris tui, et fructui terræ tuæ, frumento tuo, atque vindemiæ, oleo, et armentis, gregibus ovium tuarum super terram, pro qua juravit patribus tuis ut daret eam tibi. Benedictus eris inter omnes populos. Non erit apud te sterilis utriusque sexus, tam in hominibus quam in gregibus tuis. Auferet Dominus a te omnem languorem : et infirmitates Ægypti pessimas, quas novisti, non inferet tibi, sed cunctis hostibus tuis. Devorabis omnes populos, quos Dominus Deus tuus daturus est tibi. Non parcet eis oculus tuus, nec servies diis eorum, ne sint in ruinam tui. (Dt. 7,12-16)
- B20: .i. petri .iiii.
Deutro .vii
- B20: i. petri. iiii
Deutro. vii.
Deuteronomium 7
Deuteronomium 8 (19-20)
Sin autem oblitus Domini Dei tui, secutus fueris deos alienos, coluerisque illos et adoraveris : ecce nunc prædico tibi quod omnino dispereas. Sicut gentes, quas delevit Dominus in introitu tuo, ita et vos peribitis, si inobedientes fueritis voci Domini Dei vestri. (Dt. 8,19f.)
- B106: Deuter .viii.
Ad heb .ii.
- B106: Deutro. viii.
Ad hebre. ii.
Seneca
Ecclesi. vii.
Math. xi.
Deuteronomium 8
Deuteronomium
Ecclesiastes 1 (11)
Non est priorum memoria ; sed nec eorum quidem quæ postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo. (Ecl. 1,11)
- B14: Eccle .i.
- B14: Eccle. i.
Ecclesiastes 1 (15)
et stultorum infinitus est numerus. (Ecl. 1,15)
- P18: Eccs. i.
Ecclesiastes 1 (17)
Dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam, erroresque et stultitiam ; et agnovi quod in his quoque esset labor et afflictio spiritus : (Ecl. 1,17)
- B112: Eccles .i.
- B112: Eccsᷓ. i.
Ecclesiastes 1 (3-4)
Quid habet amplius homo de universo labore suo quo laborat sub sole ? Generatio præterit, et generatio advenit ; terra autem in æternum stat. (Ecl. 1,3f.)
- B108: Eccle.i.
- B108: Eccsᷓ. i.
- B108: Eccsᷓ. i.
Ecclesiastes 1
Ecclesiastes 10 (12)
Verba oris sapientis gratia, et labia insipientis præcipitabunt eum (Ecl. 10,12)
- B7: Eccle .x.
- B7: Ecc . x.
Ecclesiastes 10 (12-14)
Verba oris sapientis gratia, et labia insipientis præcipitabunt eum ; initium verborum ejus stultitia, et novissimum oris illius error pessimus. Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit ; et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare ? (Ecl. 10,12-14)
- B49: Eccles .x.
- B49: Eccs. x.
Ecclesiastes 10 (14)
Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit ; et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare ? (Ecl. 10,14)
- B29: Eccle .x.
Horatius in
epistolis.
- B29: Eccs. x.
- B29: Eccsᷓ.x.
Ecclesiastes 10 (16-17)
Væ tibi, terra, cujus rex puer est, et cujus principes mane comedunt. Beata terra cujus rex nobilis est, et cujus principes vescuntur in tempore suo, ad reficiendum, et non ad luxuriam. (Ecl. 10,16f.)
- B46: Ecclesiastes
v. et .x.
- B46: Eccs. v. & x.
Beata terra cujus rex nobilis est (Ecl. 10,17)
- B46: Eccles .x.
- B46: prouer. xxvii.
Ecclesi. xv.
xxii. q. ii. pri⸍
Iob. xxxvii.
prouer. xx.
Eccs. x.
Sapien. vi.
Ecclesiastes 10 (17)
Ecclesiastes 10 (18)
In pigritiis humiliabitur contignatio, et in infirmitate manuum perstillabit domus. (Ecl. 10,18)
- B97: Eccle .x.
- B97: Prouer. x
Eccsᷓ. x
Ecclesiastes 10 (19)
In risum faciunt panem et vinum ut epulentur viventes ; et pecuniæ obediunt omnia. (Ecl. 10,19)
- B46: Eccles .x.
- B83: Eccles .x.
- B46: Eccs. x.
Ecclesi. x.
- B83: Eccsᷓ. x.
Ecclesiastes 10 (20)
et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti : quia et aves cæli portabunt vocem tuam, et qui habet pennas annuntiabit sententiam. (Ecl. 10,20)
- B51: Eccles .x.
- B51: Sene. de mori
Iob. xviii.
Catho.
- B51: Eccs. x.
Ecclesiastes 10 (3)
Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultos æstimat. (Ecl. 10,3)
- B40: Eccle .x."Eccle.x." ist nicht mehr lesbar und wurde aus dem Exemplar Paris 2 ergänzt.
- P32: prouer .
xxviii
xviii
Eccle .x.
- B40: Eccsᷓ. x.
- P32: Prouer. xviii
Eccsᷓ. x.
- P32: Prouer.xviii
Eccsᷓ.x.
Ecclesiastes 10 (6)
positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum. (Ecl. 10,6)
- B112: Eccsᷓ. x.
Esaię. v.
Ecclesiastes 10 (6-7)
positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum. Vidi servos in equis, et principes ambulantes super terram quasi servos. (Ecl. 10,6f.)
- B89: Iuuenalis.
Eccle .x.
- B89:
Iuuenalis
Eccsᷓ. x.
Ecclesiastes 10
Ecclesiastes 12 (1)
Memento Creatoris tui in diebus juventutis tuæ, antequam veniat tempus afflictionis, et appropinquent anni de quibus dicas : Non mihi placent ; (Ecl. 12,1)
- B52: Eccle .xii.
- B52: Eccs. xii.
Ecclesiastes 12 (10)
Quæsivit verba utilia, et conscripsit sermones rectissimos ac veritate plenos. (Ecl. 12,10)
- B104: xxxviii. di.
ca. sedulo.
psalmus .xxxv.
prouerb .xii.
Eccles .xii.
- B104: xxxviii. dist.
sedulo
Psᷓ. xxxv.
Prouer. xii.
Eccsᷓ. xii.
Math. x.
Ecclesiastes 12 (12)
Faciendi plures libros nullus est finis. (Ecl. 12,12)
- B1:
Diodorus
Siculus. li. i.
Ecclesi. xii.
Ecclesiastes 12 (9-10)
Cumque esset sapientissimus Ecclesiastes, docuit populum, et enarravit quæ fecerat ; et investigans composuit parabolas multas. Quæsivit verba utilia, et conscripsit sermones rectissimos ac veritate plenos. (Ecl. 12,9f.)
- B112: Eccles .xii.
Eccles .xxxvii
- B112: Eccsᷓ. xii.
Ecclesi. 37.
Ecclesiastes 12
Ecclesiastes 2 (1)
Dixi ego in corde meo : Vadam, et affluam deliciis, et fruar bonis ; et vidi quod hoc quoque esset vanitas. (Ecl. 2,1)
- B43: Amos .v.
Eccle .ii.
- B50: Eccle .ii.
Luce .viii.
- B43: Amos. v.
Eccs. ii.
- B50: Eccs. ii.
Lucę. viii.
Ecclesiastes 2 (10)
nec prohibui cor meum quin omni voluptate frueretur, et oblectaret se in his quæ præparaveram (Ecl. 2,10)
- P25: Eccsᷓ. ii.
Sapien. ii.
- P25: Eccsᷓ.ii.
Sapien.ii.
Ecclesiastes 2 (10-11)
Et omnia quæ desideraverunt oculi mei non negavi eis, nec prohibui cor meum quin omni voluptate frueretur, et oblectaret se in his quæ præparaveram ; et hanc ratus sum partem meam si uterer labore meo. Cumque me convertissem ad universa opera quæ fecerant manus meæ, et ad labores in quibus frustra sudaveram, vidi in omnibus vanitatem et afflictionem animi, et nihil permanere sub sole. (Ecl. 2,10f.)
- B78: Eccle .ii.
- B78: Eccsᷓ. ii.
Ecclesiastes 2 (13-14)
Et vidi quod tantum præcederet sapientia stultitiam, quantum differt lux a tenebris. Sapientis oculi in capite ejus ; stultus in tenebris ambulat : et didici quod unus utriusque esset interitus. (Ecl. 2,13f.)
- B67: Eccle .ii.
- B67: Eccs. ii.
Prouer. xxvi
Ecclesiastes 2 (13-17)
Et vidi quod tantum præcederet sapientia stultitiam, quantum differt lux a tenebris. Sapientis oculi in capite ejus ; stultus in tenebris ambulat : et didici quod unus utriusque esset interitus. Et dixi in corde meo : Si unus et stulti et meus occasus erit, quid mihi prodest quod majorem sapientiæ dedi operam ? Locutusque cum mente mea, animadverti quod hoc quoque esset vanitas. Non enim erit memoria sapientis similiter ut stulti in perpetuum, et futura tempora oblivione cuncta pariter operient : moritur doctus similiter ut indoctus. Et idcirco tæduit me vitæ meæ, videntem mala universa esse sub sole, et cuncta vanitatem et afflictionem spiritus. (Ecl. 2,13-17)
- B47: Prouer .v.
Eccles .ii.
- B103: prouer. xxiiii
Eccle .ii.
- B47: prouer. v.
Eccs. ii.
Eccle. ii.
- B103: Prouer. 24.
Eccsᷓ. ii.
Ecclesiastes 2 (15-16)
Et dixi in corde meo : Si unus et stulti et meus occasus erit, quid mihi prodest quod majorem sapientiæ dedi operam ? Locutusque cum mente mea, animadverti quod hoc quoque esset vanitas. Non enim erit memoria sapientis similiter ut stulti in perpetuum, et futura tempora oblivione cuncta pariter operient : moritur doctus similiter ut indoctus. (Ecl. 2,15f.)
- B85: Iob. iiii
Eccsᷓ. ii. & . iii
Ecclesi. xiiii.
Ecclesiastes 2 (16)
Non enim erit memoria sapientis similiter ut stulti in perpetuum, et futura tempora oblivione cuncta pariter operient : moritur doctus similiter ut indoctus. (Ecl. 2,16)
- B85: Eccles. xlviii
Eccles .ii. et .iii
- B85: Ecclesi. xlviii
Eccsᷓ. ii. & iii
Ecclesiastes 2 (21)
Nam cum alius laboret in sapientia, et doctrina, et sollicitudine, homini otioso quæsita dimittit ; et hoc ergo vanitas et magnum malum. (Ecl. 2,21)
- B97: Eccles .ii.
- B97: Eccsᷓ. ii.
Ecclesi. li.
Ecclesiastes 2 (21-23)
Nam cum alius laboret in sapientia, et doctrina, et sollicitudine, homini otioso quæsita dimittit ; et hoc ergo vanitas et magnum malum. Quid enim proderit homini de universo labore suo, et afflictione spiritus, qua sub sole cruciatus est ? Cuncti dies ejus doloribus et ærumnis pleni sunt, nec per noctem mente requiescit. Et hoc nonne vanitas est ? (Ecl. 2,21-23)
- B84: Eccles .ii.
- B84: Eccsᷓ. ii.
Ecclesiastes 2 (24)
Nonne melius est comedere et bibere, et ostendere animæ suæ bona de laboribus suis ? (Ecl. 2,24)
- B11: Eccle .ii.
Marci .xvi
- B110a: prouer. iiii. xiii
Psᷓ. lxviii
Ecclesi. 29.
i. Corinth. x
Eccsᷓ. ii.
Ecclesiastes 2 (25)
Quis ita devorabit et deliciis affluet ut ego ? (Ecl. 2,25)
- P25: Eccsᷓ. ii.
Sapien. ii.
- P25: Eccsᷓ.ii.
Sapien.ii.
Ecclesiastes 2 (3)
Cogitavi in corde meo abstrahere a vino carnem meam, ut animam meam transferrem ad sapientiam, devitaremque stultitiam, donec viderem quid esset utile filiis hominum, quo facto opus est sub sole numero dierum vitæ suæ. (Ecl. 2,3)
- B16: Eccle .ii.
ca. et si christus.
de iureiuram.
extra.
- B16: Eccle. xxxi.
Eccs. ii.
xxxv. dis. lu⸗
xuriosa.
Ecclesiastes 2
Ecclesiastes 3 (1)
Omnia tempus habent, et suis spatiis transeunt (Ecl. 3,1)
- B25: Deutro. xv.
Prouer. xxii.
Ps. xxxvi.
Eccs. iii.
Ecclesiastes 3 (1-2)
Omnia tempus habent, et suis spatiis transeunt universa sub cælo. Tempus nascendi, et tempus moriendi ; tempus plantandi, et tempus evellendi quod plantatum est. (Ecl. 3,1f.)
- B43: Iob .vi.
Eccle .iii.
- B43: Eccs. iii.
Sapien. ii. & . v
Iacobi. i.
Lucę. xii.
Ecclesiastes 3 (19)
Idcirco unus interitus est hominis et jumentorum, et æqua utriusque conditio. Sicut moritur homo, sic et illa moriuntur. Similiter spirant omnia, et nihil habet homo jumento amplius : cuncta subjacent vanitati, (Ecl. 3,19)
- B85: Iob. iiii
Eccsᷓ. ii. & . iii
Ecclesi. xiiii.
Ecclesiastes 3 (19-20)
Idcirco unus interitus est hominis et jumentorum, et æqua utriusque conditio. Sicut moritur homo, sic et illa moriuntur. Similiter spirant omnia, et nihil habet homo jumento amplius : cuncta subjacent vanitati, et omnia pergunt ad unum locum. De terra facta sunt, et in terram pariter revertuntur. (Ecl. 3,19f.)
- B85: Eccles. xlviii
Eccles .ii. et .iii
- B85: Ecclesi. xlviii
Eccsᷓ. ii. & iii
Ecclesiastes 3 (2)
Tempus nascendi, et tempus moriendi ; tempus plantandi, et tempus evellendi quod plantatum est. (Ecl. 3,2)
- P37: Iudicum. v.
ordinatione tua
perseuerant dies
Psᷓ. 118.
Eccsᷓ. iii.
i. ad corin. 14
& . xv.
- P37: Iudicū.v.
ordinatōe tua
pſeuerāt dies
Psᷓ.118.
Eccsᷓ.iii.
i.ad corin. 14
&.xv.
Ecclesiastes 3 (20)
et omnia pergunt ad unum locum. De terra facta sunt, et in terram pariter revertuntur. (Ecl. 3,20)
- B15: Eccle .iii.
In aucten.
de non alien.
aut permu.
collon .ii.
- B15: in autem. de non
a'ie. col. ii
Eccle. iii.
Ecclesiastes 3
Ecclesiastes 4 (13)
Melior est puer pauper et sapiens, rege sene et stulto, qui nescit prævidere in posterum. (Ecl. 4,13)
- B46: Eccs. v. & x.
Ecclesiastes 4 (17)
Custodi pedem tuum ingrediens domum Dei, et appropinqua ut audias. Multo enim melior est obedientia quam stultorum victimæ, qui nesciunt quid faciunt mali. (Ecl. 4,17)
- B83: Eccles .iiii
- B83: Eccsᷓ. iiii.
xlvii. di. sicut
Ecclesiastes 4 (4)
Et sicut non probaverunt Deum habere in notitia, tradidit illos Deus in reprobum sensum, ut faciant ea quæ non conveniunt, (Ecl. 4,4)
- B53: Eccle .iiii.
Ad roma .i.
Ecclesiastes 4 (5-7)
Stultus complicat manus suas, et comedit carnes suas, dicens : Melior est pugillus cum requie, quam plena utraque manus cum labore et afflictione animi. Considerans, reperi et aliam vanitatem sub sole. (Ecl. 4,5-7)
- B66: Eccle .iiii.
- B66: Esa. xl. et. 48.
Eccs. iiii.
ii. Corin. x.
Ecclesiastes 4
Ecclesiastes 5 (1-2)
Ne temere quid loquaris, neque cor tuum sit velox ad proferendum sermonem coram Deo. Deus enim in cælo, et tu super terram ; idcirco sint pauci sermones tui. Multas curas sequuntur somnia, et in multis sermonibus invenietur stultitia. (Ecl. 5,1f.)
- B19: Eccle .v.
- B19: Eccle .v.
Prouerbi.
xxv.
- B19: Ecclesiasti. v.
- B19: Eccs. v.
Ecclesiastes 5 (1-5)
Ne temere quid loquaris, neque cor tuum sit velox ad proferendum sermonem coram Deo. Deus enim in cælo, et tu super terram ; idcirco sint pauci sermones tui. Multas curas sequuntur somnia, et in multis sermonibus invenietur stultitia. Si quid vovisti Deo, ne moreris reddere : displicet enim ei infidelis et stulta promissio, sed quodcumque voveris redde : multoque melius est non vovere, quam post votum promissa non reddere. Ne dederis os tuum ut peccare facias carnem tuam, neque dicas coram angelo : Non est providentia : ne forte iratus Deus contra sermones tuos dissipet cuncta opera manuum tuarum. (Ecl. 5,1-5)
- B86: Eccles .v.
- B86: Eccsᷓ. v.
Ecclesiastes 5 (18)
Et omni homini cui dedit Deus divitias atque substantiam, potestatemque ei tribuit ut comedat ex eis, et fruatur parte sua, et lætetur de labore suo : hoc est donum Dei. (Ecl. 5,18)
- B110a: Aristo .ii. de
anima
Eccles .v.
- B110a: arist. ii. de anima
Eccsᷓ. v.
Ecclesiastes 5 (7)
Si videris calumnias egenorum, et violenta judicia, et subverti justitiam in provincia, non mireris super hoc negotio : quia excelso excelsior est alius, et super hos quoque eminentiores sunt alii ; (Ecl. 5,7)
- B83:
Achab
iii. regum .xxi
Eccles .v.
- B83: Eccle .v.
- B83:
Achab
iii. Reg. xxi.
Eccsᷓ. v.
Ecclesiastes 5 (8)
et insuper universæ terræ rex imperat servienti. (Ecl. 5,8)
- B46: Ecclesiastes
v. et .x.
- B46: Eccs. v. & x.
Avarus non implebitur pecunia, et qui amat divitias fructum non capiet ex eis ; et hoc ergo vanitas. (Ecl. 5,9)
- B50: prouer .xxiii.
Eccles .v.
Eccle .xxv.
- B50: prouer. xxiii.
Eccs. v.
Ecclesi. xxv.
Ecclesiastes 5 (9)
Avarus non implebitur pecunia, et qui amat divitias fructum non capiet ex eis ; et hoc ergo vanitas. Ubi multæ sunt opes, multi et qui comedunt eas. Et quid prodest possessori, nisi quod cernit divitias oculis suis ? (Ecl. 5,9f.)
- B83: Iuuenalis
Eccle .v.
- B83:
Iuuenalis
Eccsᷓ. v.
Ecclesiastes 5 (9-10)
Avarus non implebitur pecunia, et qui amat divitias fructum non capiet ex eis ; et hoc ergo vanitas. Ubi multæ sunt opes, multi et qui comedunt eas. Et quid prodest possessori, nisi quod cernit divitias oculis suis ? Dulcis est somnus operanti, sive parum sive multum comedat ; saturitas autem divitis non sinit eum dormire. (Ecl. 5,9-11)
- B72: Eccle .v.
- B72: Eccsᷓ. v.
Ecclesiastes 5 (9-11)
Ecclesiastes 5
Ecclesiastes 6 (1-2)
est et aliud malum quod vidi sub sole et quidem frequens apud homines vir cui dedit Deus divitias et substantiam et honorem et nihil deest animae eius ex omnibus quae desiderat nec tribuit ei potestatem Deus ut comedat ex eo sed homo extraneus vorabit illud hoc vanitas et magna miseria est (Ecl. 6,1f.)
- B71: Eccles .vi.
- B71: Eccsᷓ. vi.
Ecclesiastes 6 (10-11)
Qui futurus est, jam vocatum est nomen ejus ; et scitur quod homo sit, et non possit contra fortiorem se in judicio contendere. Verba sunt plurima, multamque in disputando habentia vanitatem. (Ecl. 6,10f.)
- B112: Sapien .vi.
Eccle .vi.
- B112: Sapien. vi
Eccsᷓ. vi.
Ecclesiastes 6 (2)
vir cui dedit Deus divitias, et substantiam, et honorem, et nihil deest animæ suæ ex omnibus quæ desiderat ; nec tribuit ei potestatem Deus ut comedat ex eo, sed homo extraneus vorabit illud : hoc vanitas et miseria magna est. (Ecl. 6,2)
- B83: Prouer. xii.
Eccsᷓ. vi.
Marci. x.
Ecclesiastes 6 (8-9)
Quid habet amplius sapiens a stulto ? et quid pauper, nisi ut pergat illuc ubi est vita ? Melius est videre quod cupias, quam desiderare quod nescias. Sed et hoc vanitas est, et præsumptio spiritus. (Ecl. 6,8f.)
- B105: Eccles .vi.
et .vii.
- B105: Eccsᷓ. vi. & . vi.
Ecclesiastes 6
Ecclesiastes 7 (1)
Quid necesse est homini majora se quærere, cum ignoret quid conducat sibi in vita sua, numero dierum peregrinationis suæ, et tempore quod velut umbra præterit ? aut quis ei poterit indicare quod post eum futurum sub sole sit ? (Ecl. 7,1)
- B85: Eccle .
xxii.
vii.
- B85: Esaię. xxii.
Eccsᷓ. vii.
Ecclesiastes 7 (10)
Ne sis velox ad irascendum, quia ira in sinu stulti requiescit. (Ecl. 7,10)
- B25: Eccle .vii. et
viii.
- B35: Eccle .vii.
- B25: Eccs. vii. & . 8
- B35: Eccs. vii.
Ecclesiastes 7 (13)
Sicut enim protegit sapientia, sic protegit pecunia ; hoc autem plus habet eruditio et sapientia, quod vitam tribuunt possessori suo. (Ecl. 7,13)
- B107: Eccles .vii.
- B107: Eccsᷓ. vii.
Ecclesiastes 7 (14-19)
Considera opera Dei, quod nemo possit corrigere quem ille despexerit. In die bona fruere bonis, et malam diem præcave ; sicut enim hanc, sic et illam fecit Deus, ut non inveniat homo contra eum justas querimonias. Hæc quoque vidi in diebus vanitatis meæ : justus perit in justitia sua, et impius multo vivit tempore in malitia sua. Noli esse justus multum, neque plus sapias quam necesse est, ne obstupescas. Ne impie agas multum, et noli esse stultus, ne moriaris in tempore non tuo. Bonum est te sustentare justum : sed et ab illo ne subtrahas manum tuam ; quia qui timet Deum nihil negligit (Ecl. 7,14-19)
- B88: Eccle .vii.
- B88: Iob. xv.
Eccsᷓ. vii
Ecclesiastes 7 (16)
Hæc quoque vidi in diebus vanitatis meæ : justus perit in justitia sua, et impius multo vivit tempore in malitia sua. (Ecl. 7,16)
- B64: Eccles .vii.
- B64: Eccs. vii.
Ecclesiastes 7 (20)
Sapientia confortavit sapientem super decem principes civitatis ; (Ecl. 7,20)
- B54: Eccle .iii. et
xvii.
Tulius in
para.
Eccle .vii.
- B54: Eccle. 3. & . 17
Tulli. in para
Eccs. vii.
Ecclesiastes 7 (20-21)
Sapientia confortavit sapientem super decem principes civitatis ; non est enim homo justus in terra qui faciat bonum et non peccet. (Ecl. 7,20f.)
- B84: Eccles .vii.
Sapien .v.
- B84: Eccsᷓ. vii.
Sapien. v.
Math. x.
Deutr. xxxii
Eccsᷓ. ix.
Ecclesiastes 7 (22-23)
Sed et cunctis sermonibus qui dicuntur ne accomodes cor tuum, ne forte audias servum tuum maledicentem tibi ; scit enim conscientia tua quia et tu crebro maledixisti aliis. (Ecl. 7,22f.)
- B110: prouer .i.
Eccles .vii.
Eccle .xxi.
- B110: Prouer. i.
Eccsᷓ. vii.
Ecclesi. xxi.
Ecclesiastes 7 (26-29)
Lustravi universa animo meo, ut scirem et considerarem, et quærerem sapientiam, et rationem, et ut cognoscerem impietatem stulti, et errorem imprudentium : et inveni amariorem morte mulierem, quæ laqueus venatorum est, et sagena cor ejus ; vincula sunt manus illius. Qui placet Deo effugiet illam ; qui autem peccator est capietur ab illa. Ecce hoc inveni, dixit Ecclesiastes, unum et alterum ut invenirem rationem, quam adhuc quærit anima mea, et non inveni. (Ecl. 7,26-29)
- B66: Eccle .vii.
- B66: Eccs. vii.
Ecclesiastes 7 (27)
et inveni amariorem morte mulierem, quæ laqueus venatorum est, et sagena cor ejus ; vincula sunt manus illius. Qui placet Deo effugiet illam ; qui autem peccator est capietur ab illa. (Ecl. 7,27)
- B29: Eccle .vii.
- B64: Prouer .ii.
Eccle .vii.
- B64: Eccles .vii.
- B92: Eccles .vii.
- B29: Eccs. vii.
- B64: Prouer. ii.
Eccs. vii.
- B64: Eccs. vii.
- B92: Eccle. ix. & xi
Iudith. ix.
Psᷓ. xc. er. 123.
Prouer. vii.
Eccsᷓ. vii.
Oui. meth.
- B92: Prouer. xi.
Eccsᷓ. vii.
- B29: Eccsᷓ.vii.
Ecclesiastes 7 (28-29)
Ecce hoc inveni, dixit Ecclesiastes, unum et alterum ut invenirem rationem, quam adhuc quærit anima mea, et non inveni. (Ecl. 7,28f.)
- B103: Eccle .vii.
Ezechiel .vii.
- B103: Eccsᷓ. vii.
Ezech. vii.
Ecclesiastes 7 (6)
Melius est a sapiente corripi, quam stultorum adulatione decipi ; (Ecl. 7,6)
- B41: prouerbi .xv.
Eccle .vii.
- B100: Eccles .vii
- B41: Eccle. ii.
prouer xv.
Eccs. vii.
- B100: Eccsᷓ. vii
Ecclesiastes 7 (6-7)
Melius est a sapiente corripi, quam stultorum adulatione decipi ; quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla, sic risus stulti. Sed et hoc vanitas. (Ecl. 7,6f.)
- B105: Eccles .vi.
et .vii.
- B105: Eccsᷓ. vi. & . vi.
Ecclesiastes 7 (9)
Melior est finis orationis quam principium. (Ecl. 7,9)
- B26: Prouerbi.
xviii. xv.
Eccle .vii.
Luce .xx.
Iob .xxi.
- B104: prouer .ix.
Eccles .vii.
Eccles .xxxvii
- B26: Eccle. xviii.
prouer. xv.
Eccs. vii.
Lucę. xx. in fi.
Ioh. ix.
- B104: Eccsᷓ. vii.
Ecclesi. 37.
Ecclesiastes 7
Ecclesiastes 8 (10)
Vidi impios sepultos, qui etiam cum adhuc viverent in loco sancto erant, et laudabantur in civitate quasi justorum operum. Sed et hoc vanitas est. (Ecl. 8,10)
- B85: Eccle .viii.
- B85:
Rhodopis de
quo herodo. li. ii
Amasis hero
do. li. ii.
Eccsᷓ. viii.
Math. xxiii
Lucę. xi.
Ecclesiastes 8 (7)
Omni negotio tempus est, et opportunitas : et multa hominis afflictio, (Ecl. 8,7)
- B25: Eccle .vii. et
viii.
- B25: Eccs. vii. & . 8
Ecclesiastes 8 (8)
Non est in hominis potestate prohibere spiritum, nec habet potestatem in die mortis : nec sinitur quiescere ingruente bello, neque salvabit impietas impium. (Ecl. 8,8)
- B86: Eccle .
vii.
viii.
Exodi .xvi
- B86: Eccle .viii.
- B86: Iob. xv.
Psᷓ. cviii.
Eccsᷓ. viii.
Exodi. xvi
Danielis. iii
- B86: Eccsᷓ. viii.
Ecclesiastes 8
Ecclesiastes 9 (12)
Nescit homo finem suum ; sed sicut pisces capiuntur hamo, et sicut aves laqueo comprehenduntur, sic capiuntur homines in tempore malo, cum eis extemplo supervenerit. (Ecl. 9,12)
- B85: Eccles .ix.
- B85: prouer. x.
Eccles. ix.
Sapien ix
Genesis. ii.
Ad Roma. v.
Ecclesiastes 9 (4)
Nemo est qui semper vivat (Ecl. 9,4)
- B85:
Seneca
Ecclesiastes 9 (7)
Vade ergo, et comede in lætitia panem tuum, et bibe cum gaudio vinum tuum, quia Deo placent opera tua. (Ecl. 9,7)
- B84: Eccles .ix.
- B84: Eccsᷓ. vii.
Sapien. v.
Math. x.
Deutr. xxxii
Eccsᷓ. ix.
Ecclesiastes 9
Ecclesiastes
Epistula Iacobi 1 (10-11)
dives autem in humilitate sua, quoniam sicut flos fœni transibit ; exortus est enim sol cum ardore, et arefecit fœnum, et flos ejus decidit, et decor vultus ejus deperiit : ita et dives in itineribus suis marcescet. (Iac. 1,10f.)
- B43: Iacobi .i.
Luce .xii.
- B43: Eccs. iii.
Sapien. ii. & . v
Iacobi. i.
Lucę. xii.
Epistula Iacobi 1 (13-16)
Nemo cum tentatur, dicat quoniam a Deo tentatur : Deus enim intentator malorum est : ipse autem neminem tentat. Unusquisque vero tentatur a concupiscentia sua abstractus, et illectus. Deinde concupiscentia cum conceperit, parit peccatum : peccatum vero cum consummatum fuerit, generat mortem. Nolite itaque errare, fratres mei dilectissimi. (Iac. 1,13-16)
- B33: Sene. de ira.
Valeri. li. 4.
Prouer. xxii.
Iacobi. i.
Eccle. xxx.
Epistula Iacobi 1 (19-20)
Scitis, fratres mei dilectissimi. Sit autem omnis homo velox ad audiendum : tardus autem ad loquendum, et tardus ad iram. Ira enim viri justitiam Dei non operatur. (Iac. 1,19f.)
- B35: prouer. xxii.
Iacobi .i.
Epistula Iacobi 1 (26)
Si quis autem putat se religiosum esse, non refrenans linguam suam, sed seducens cor suum, hujus vana est religio. (Iac. 1,26)
- B18: Eccle. i. & . ii
Iacobi. i.
Epistula Iacobi 1
Epistula Iacobi 2 (18-20)
Sed dicet quis : Tu fidem habes, et ego opera habeo : ostende mihi fidem tuam sine operibus : et ego ostendam tibi ex operibus fidem meam. Tu credis quoniam unus est Deus : bene facis : et dæmones credunt, et contremiscunt. Vis autem scire, o homo inanis, quoniam fides sine operibus mortua est ? (Iac. 2,18-20)
- B9: Iacobi .ii.
- B9: Iacobi. ii.
Epistula Iacobi 2
Epistula Iacobi 3 (6)
Et lingua ignis est, universitas iniquitatis. Lingua constituitur in membris nostris, quæ maculat totum corpus, et inflammat rotam nativitatis nostræ inflammata a gehenna. (Iac. 3,6)
- B19: Prouerbi.
xiii.
psalmus .cxxxix.
Eccle .ix.
Iacobi .iii.
- B19: proue. xiii. & . x
Ps. cxxxix.
Eccle. ix.
Iacobi. iii.
Epistula Iacobi 3 (7-8)
Omnis enim natura bestiarum, et volucrum, et serpentium, et ceterorum domantur, et domita sunt a natura humana : linguam autem nullus hominum domare potest : inquietum malum, plena veneno mortifero. (Iac. 3,7f.)
- B19: Prouerbi.
xiii.
psalmus .cxxxix.
Eccle .ix.
Iacobi .iii.
- B19: proue. xiii. & . x
Ps. cxxxix.
Eccle. ix.
Iacobi. iii.
Epistula Iacobi 3
Epistula Iacobi 4 (1-2)
Unde bella et lites in vobis ? nonne hinc : ex concupiscentiis vestris, quæ militant in membris vestris ? concupiscitis, et non habetis : occiditis, et zelatis : et non potestis adipisci : litigatis, et belligeratis, et non habetis, propter quod non postulatis. (Iac. 4,1f.)
- B79: Iacobi .iiii
- B79: Iacobi. iiii
ii. thimo. ii.
Epistula Iacobi 4 (14)
qui ignoratis quid erit in crastino. (Iac. 4,14)
- B31: Iacobi .iiii
- B31: Iacobi. iiii.
Epistula Iacobi 4 (16)
Nunc autem exsultatis in superbiis vestris. Omnis exsultatio talis, maligna est. (Iac. 4,16)
- B92: Iacobi .iiii
- B92: Iacobi. iiii
vi. q. i. imita
re
Epistula Iacobi 4 (17)
Scienti igitur bonum facere, et non facienti, peccatum est illi. (Iac. 4,17)
- B88: Iacobi .
vi.
iv.
- B88: Iacobi. vi.
Epistula Iacobi 4 (2)
litigatis et belligeratis non habetis propter quod non postulatis (Iac. 4,2b)
- B71: Iacobi .iiii
- B71: Iacobi. iiii
Epistula Iacobi 4
Epistula Iacobi
Epistula Iohannis I 1 (6)
Si dixerimus quoniam societatem habemus cum eo, et in tenebris ambulamus, mentimur, et veritatem non facimus. (I Io. 1,6)
- B103: i. Iohan .i.
Ezechie .ii.
ii. Iohan .i.
- B103: i. Iohan. i.
Ecclesi. ii.
Epistula Iohannis I 1 (8-10)
Si dixerimus quoniam peccatum non habemus, ipsi nos seducimus, et veritas in nobis non est. Si confiteamur peccata nostra : fidelis est, et justus, ut remittat nobis peccata nostra, et emundet nos ab omni iniquitate. Si dixerimus quoniam non peccavimus, mendacem facimus eum, et verbum ejus non est in nobis. (I Io. 1,8-10)
- B103: i. Iohan .i.
- B103: i. Ioh. i.
Epistula Iohannis I 1 (1)
Epistula Iohannis I 2 (15-17)
Nolite diligere mundum, neque ea quæ in mundo sunt. Si quis diligit mundum, non est caritas Patris in eo : quoniam omne quod est in mundo, concupiscentia carnis est, et concupiscentia oculorum, et superbia vitæ : quæ non est ex Patre, sed ex mundo est. Et mundus transit, et concupiscentia ejus : qui autem facit voluntatem Dei manet in æternum. (I Io. 2,15-17)
- B43: i. Iohan .ii.
- B43: i. Ioh. ii.
Epistula Iohannis I 2 (18)
Filioli, novissima hora est : et sicut audistis quia antichristus venit, et nunc antichristi multi facti sunt ; unde scimus, quia novissima hora est. (I Io. 2,18)
Epistula Iohannis I 2
Epistula Iohannis I
Epistula Iohannis II 1 (7-11)
Quoniam multi seductores exierunt in mundum, qui non confitentur Jesum Christum venisse in carnem : hic est seductor, et antichristus. Videte vosmetipsos, ne perdatis quæ operati estis : sed ut mercedem plenam accipiatis. Omnis qui recedit, et non permanet in doctrina Christi, Deum non habet : qui permanet in doctrina, hic et Patrem et Filium habet. Si quis venit ad vos, et hanc doctrinam non affert, nolite recipere eum in domum, nec Ave ei dixeritis. Qui enim dicit illi Ave, communicat operibus ejus malignis. (II Io. 1,7-11)
- B103: i. Iohan .i.
Ezechie .ii.
ii. Iohan .i.
- B103: ii. Iohan. i.
Epistula Iohannis II 1
Epistula Iohannis II
Epistulae Iohannis
Epistula Petri I 2 (1)
Deponentes igitur omnem malitiam, et omnem dolum, et simulationes, et invidias, et omnes detractiones, (I Pt. 2,1)
- B53: i. petri
.vi.
.ii.
- B53:
Statius in the
i. Petri. ii
Epistula Petri I 2
Epistula Petri I 3 (20)
qui increduli fuerant aliquando, quando exspectabant Dei patientiam in diebus Noë, cum fabricaretur arca : in qua pauci, id est octo animæ, salvæ factæ sunt per aquam. (I Pt. 3,20)
- P41: i. Petri. iii.
- P41: i.Petri.iii.
Epistula Petri I 3 (9-11)
non reddentes malum pro malo, nec maledictum pro maledicto, sed e contrario benedicentes : quia in hoc vocati estis, ut benedictionem hæreditate possideatis. Qui enim vult vitam diligere, et dies videre bonos, coërceat linguam suam a malo, et labia ejus ne loquantur dolum. Declinet a malo, et faciat bonum : inquirat pacem, et sequatur eam : (I Pt. 3,9-11)
- B68: i. Petri .iii.
- B68: Ps. 37.
Ad Roma. ii
i. ad Thess. v.
i. Petri. iii.
Epistula Petri I 3
Epistula Petri I 4 (2)
ut jam non desideriis hominum, sed voluntati Dei, quod reliquum est in carne vivat temporis. (I Pt. 4,2)
- B20: .i. petri .iiii.
Deutro .vii
- B20: i. petri. iiii
Deutro. vii.
Epistula Petri I 4
Epistula Petri I
Epistula Petri II 2 (22)
Contigit enim eis illud veri proverbii : Canis reversus ad suum vomitum : et, Sus lota in volutabro luti. (II Pt. 2,22)
- B72: ii. Pe .ii.
- B72: ii. Petri. ii.
Epistula Petri II 2 (4)
Si enim Deus angelis peccantibus non pepercit, sed rudentibus inferni detractos in tartarum tradidit cruciandos, in judicium reservari. (II Pt. 2,4)
- P38: Iob. iiii. & . xv
de pe. dist. ii.
hinc etiam
de sū. tri. c. i.
Math. xxv.
ii. Petri. ii.
- P38: Iob.iiii.&.xv
de pe. di.ii.
hinc etiam
de ſū.tri.c.i.
Math.xxv.
ii.Petri.ii.
Epistula Petri II 2
Epistula Petri II 3 (1-3)
Hanc ecce vobis, carissimi, secundam scribo epistolam, in quibus vestram excito in commonitione sinceram mentem : ut memores sitis eorum, quæ prædixi, verborum, a sanctis prophetis et apostolorum vestrorum, præceptorum Domini et Salvatoris. Hoc primum scientes, quod venient in novissimis diebus in deceptione illusores, juxta proprias concupiscentias ambulantes (II Pt. 3,1ff.)
- P32: ii. petri .iii.
- P32: Iohan. iii.
ii. Petri. iii.
- P32: Iohan.iii.
ii.Petri.iii.
Epistula Petri II 3 (16-17)
sicut et omnibus epistolis, loquens in eis de his in quibus sunt quædam difficilia intellectu, quæ indocti et instabiles depravant, sicut et ceteras Scripturas, ad suam ipsorum perditionem. Vos igitur fratres, præscientes custodite, ne insipientium errore traducti excidatis a propria firmitate : (II Pt. 3,16f.)
- B103: ii. Petri. iii
Hiere. xxiii
Mich. iii.
Epistula Petri II 3 (17)
Vos igitur fratres, præscientes custodite, ne insipientium errore traducti excidatis a propria firmitate : (II Pt. 3,17)
- B73:
Moyses
deutro. xviii.
xxi. q. iii. hi
qui & c. sacer
dotum
prouer. xxi.
ii. petri. iii.
glo. ii. q. vii.
non omnis.
xl. dil. c. fi.
Epistula Petri II 3
Epistula Petri II
Epistulae Petri
I Esdrae 5 (11)
Hujuscemodi autem sermonem responderunt nobis dicentes : Nos sumus servi Dei cæli et terræ, et ædificamus templum, quod erat exstructum ante hos annos multos, quodque rex Israël magnus ædificaverat, et exstruxerat. (I Esr. 5,11)
- B108:
i
ii
. q .i. c. multi
Eccle .xiii.
et .vii.
Iob .xxx.
i. Esdre .v.
Sapien .iiii.
- B108: ii. q. i. multi
Eccle. 13. & . 7
Iob. xxx.
i. Esdre. v.
Sapien. iiii
- B108: ii.q.i.multi
Eccle.13.&.7
Iob.xxx.
i.Eſdre.v.
Sapien.iiii
I Esdrae 5
I Esdrae 6 (21)
Et comederunt filii Israël, qui reversi fuerant de transmigratione, et omnes qui se separaverant a coinquinatione gentium terræ ad eos, ut quærerent Dominum Deum Israël. (I Esr. 6,21)
- B72: Eccle .li.
i. Esdre .vi.
- B72: Ecclesi. li.
i. esdre. vi.
Math. v.
i. corin. xv.
28. q. i. sepe.
I Esdrae 6
I Esdrae
II Esdrae 13 (8-9)
Et malum mihi visum est valde. Et projeci vasa domus Tobiæ foras de gazophylacio : 9 præcepique et emundaverunt gazophylacia : et retuli ibi vasa domus Dei, sacrificium, et thus. (II Esr. 13,8f.)
- B91: Neemi .xiii
- B91: Neemię. xiii.
Eccle. xxi.
xvi. q. vii. &
hoc diximus.
II Esdrae 13
II Esdrae 5 (6-11)
Et iratus sum nimis cum audissem clamorem eorum secundum verba hæc : cogitavitque cor meum mecum, et increpavi optimates et magistratus, et dixi eis : Usurasne singuli a fratribus vestris exigitis ? Et congregavi adversum eos concionem magnam, et dixi eis : Nos, ut scitis, redemimus fratres nostros Judæos, qui venditi fuerant gentibus secundum possibilitatem nostram : et vos igitur vendetis fratres vestros, et redimemus eos ? Et siluerunt, nec invenerunt quid responderent. Dixique ad eos : Non est bona res quam facitis : quare non in timore Dei nostri ambulastis, ne exprobretur nobis a gentibus inimicis nostris ? Et ego, et fratres mei, et pueri mei commodavimus plurimis pecuniam et frumentum. Non repetamus in commune istud : æs alienum concedamus quod debetur nobis. Reddite eis hodie agros suos, et vineas suas, et oliveta sua, et domos suas : quin potius et centesimum pecuniæ, frumenti, vini et olei, quam exigere soletis ab eis, date pro illis. (II Esr. 5,6-11)
- B93: Neemie .v.
- B93: Deutr. xxiii.
Exodi. xxii
Hiere. v.
II Esdrae 5
II Esdrae 8 (1-2)
Et venerat mensis septimus : filii autem Israël erant in civitatibus suis. Congregatusque est omnis populus quasi vir unus ad plateam quæ est ante portam aquarum : et dixerunt Esdræ scribæ ut afferret librum legis Moysi, quam præceperat Dominus Israëli. Attulit ergo Esdras sacerdos legem coram multitudine virorum et mulierum, cunctisque qui poterant intelligere, in die prima mensis septimi. (II Esr. 8,1f.)
II Esdrae 8
II Esdrae
Esdrae
Exodus 12 (2)
Mensis iste, vobis principium mensium : primus erit in mensibus anni. (Ex. 12,2)
- B65: Exodi .xii.
- B65: Exo. xii.
Exodus 12
Exodus 13 (21-22)
Dominus autem præcedebat eos ad ostendendam viam per diem in columna nubis, et per noctem in columna ignis : ut dux esset itineris utroque tempore. Numquam defuit columna nubis per diem, nec columna ignis per noctem, coram populo. (Ex. 13,21f.)
Exodus 13
Exodus 15 (26)
dicens : Si audieris vocem Domini Dei tui, et quod rectum est coram eo feceris, et obedieris mandatis ejus, custodierisque omnia præcepta illius, cunctum languorem, quem posui in Ægypto, non inducam super te : ego enim Dominus sanator tuus. (Ex. 15,26)
- B88: Exodi .xv.
- B88: Exodi. xv.
Deutro xi.
Exodus 15
Exodus 16 (2-3)
Et murmuravit omnis congregatio filiorum Israël contra Moysen et Aaron in solitudine. Dixeruntque filii Israël ad eos : Utinam mortui essemus per manum Domini in terra Ægypti, quando sedebamus super ollas carnium, et comedebamus panem in saturitate : cur eduxistis nos in desertum istud, ut occideretis omnem multitudinem fame ? (Ex. 16,2f.)
- B84: Exodi .xvi
Nume .xiiii
- B84: Exodi. xvi
Nume. xiiii.
Exodus 16 (8)
Et ait Moyses : Dabit vobis Dominus vespere carnes edere, et mane panes in saturitate : eo quod audierit murmurationes vestras quibus murmurati estis contra eum : nos enim quid sumus ? nec contra nos est murmur vestrum, sed contra Dominum. (Ex. 16,8)
- B86: Eccle .
vii.
viii.
Exodi .xvi
- B86: Iob. xv.
Psᷓ. cviii.
Eccsᷓ. viii.
Exodi. xvi
Danielis. iii
Exodus 16
Exodus 20 (12)
Honora patrem tuum et matrem tuam, ut sis longævus super terram, quam Dominus Deus tuus dabit tibi. (Ex. 20,12)
- B90: Exodi .xx.
- B90: Beat tho. 2
2. q. c. 22.
ar. v
Prouer. 28
Oui. i. meth
Ecclesi. ii. &
vii.
Leuiti. xx
Deutro. v.
Deut. xxxiii
Exodi. xx.
Malach
Math. xv.
Exodus 20 (5)
Non adorabis ea, neque coles : ego sum Dominus Deus tuus fortis, zelotes, visitans iniquitatem patrum in filios, in tertiam et quartam generationem eorum qui oderunt me (Ex. 20,5)
- B14: Exodi. xx.
Exodus 20 (7)
Non assumes nomen Domini Dei tui in vanum (Ex. 20,7)
- B87: Math. xii.
xxv. dis. qualis
de pe. dis. i.
pena
bea. tho. ii. ii.
q. xiii. ar. i.
Exodus 20 (8-10)
Memento ut diem sabbati sanctifices. Sex diebus operaberis, et facies omnia opera tua. Septimo autem die sabbatum Domini Dei tui est : non facies omne opus in eo, (Ex. 20,8-10)
- B95: Exodi .xx.
et .xxxi.
- B95: Exodi. xx. &
xxxi.
Leuiti. xxvi.
Ioban. xvii
Deutro. v.
Exodus 20
Exodus 22 (25)
Si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum, non urgebis eum quasi exactor, nec usuris opprimes. (Ex. 22,25)
- B93: Exodi .xxii
- B93: Deutr. xxiii.
Exodi. xxii
Hiere. v.
Exodus 22
Exodus 3 (7-8)
Cui ait Dominus : Vidi afflictionem populi mei in Ægypto, et clamorem ejus audivi propter duritiam eorum qui præsunt operibus : et sciens dolorem ejus, descendi ut liberem eum de manibus Ægyptiorum, et educam de terra illa in terram bonam, et spatiosam, in terram quæ fluit lacte et melle, ad loca Chananæi et Hethæi, et Amorrhæi, et Pherezæi, et Hevæi, et Jebusæi. (Ex. 3,7f.)
- B25: iiii. Re. xvi.
Thobie. xiii.
Micheę. iiii.
Exodi. iii.
Exodus 3
Exodus 31 (14-15)
Custodite sabbatum meum, sanctum est enim vobis : qui polluerit illud, morte morietur ; qui fecerit in eo opus, peribit anima illius de medio populi sui. Sex diebus facietis opus : in die septimo sabbatum est, requies sancta Domino ; omnis qui fecerit opus in hac die, morietur. (Ex. 31,14f.)
- B95: Exodi .xx.
et .xxxi.
- B95: Exodi. xx. &
xxxi.
Leuiti. xxvi.
Ioban. xvii
Deutro. v.
Exodus 31
Exodus 32 (18-19)
Qui respondit : Non est clamor adhortantium ad pugnam, neque vociferatio compellentium ad fugam : sed vocem cantantium ego audio. Cumque appropinquasset ad castra, vidit vitulum, et choros : iratusque valde, projecit de manu tabulas, et confregit eas ad radicem montis : (Ex. 32,18f.)
- B61: Exodus .xxxii
- B61: Exodi. xxxii
Ps. xi.
Exodus 32 (4)
Quas cum ille accepisset, formavit opere fusorio, et fecit ex eis vitulum conflatilem : dixeruntque : Hi sunt dii tui Israël, qui te eduxerunt de terra Ægypti. (Ex. 32,4)
- B61: Exodus .xxxii
- B61: Exodi. xxxii
Exodus 32 (6)
Surgentesque mane, obtulerunt holocausta, et hostias pacificas, et sedit populus manducare, et bibere, et surrexerunt ludere. (Ex. 32,6)
- B77: in auten. de sanc
epi. interdici
mus.
Vir. de ludo
Exodi. xxxii
i. corin. x.
Exodus 32
Exodus
Genesis 1 (16)
Fecitque Deus duo luminaria magna : luminare majus, ut præesset diei : et luminare minus, ut præesset nocti : et stellas. (Gn. 1,16)
- P49: c. solite de
ma. & obe.
x. di. suscipitur.
de elec. vene⸍
rabilem
cle. i. de iu. iu.
lxiii. di. tibi
de sa. vnc. c. i.
Gene. i.
dic. c. solite
- P49: c.ſolite de
ma.&obe.
x.di.ſuſcipit.
de elec.vene⸍
rabilem
cle.i.de iu.iu.
lxiii.di.tibi
de ſa.vnc.c.i.
Gene.i.
dic.c.ſolite
Genesis 1
Genesis 10 (6-20)
Filii autem Cham : Chus, et Mesraim, et Phuth, et Chanaan. Filii Chus : Saba, et Hevila, et Sabatha, et Regma, et Sabatacha. Filii Regma : Saba et Dadan. Porro Chus genuit Nemrod : ipse cœpit esse potens in terra, et erat robustus venator coram Domino. Ob hoc exivit proverbium : Quasi Nemrod robustus venator coram Domino. Fuit autem principium regni ejus Babylon, et Arach et Achad, et Chalanne, in terra Sennaar. De terra illa egressus est Assur, et ædificavit Niniven, et plateas civitatis, et Chale. Resen quoque inter Niniven et Chale : hæc est civitas magna. At vero Mesraim genuit Ludim, et Anamim et Laabim, Nephthuim, et Phetrusim, et Chasluim : de quibus egressi sunt Philisthiim et Caphtorim. Chanaan autem genuit Sidonem primogenitum suum. Hethæum, et Jebusæum, et Amorrhæum, Gergesæum, Hevæum, et Aracæum : Sinæum, et Aradium, Samaræum, et Amathæum : et post hæc disseminati sunt populi Chananæorum. Factique sunt termini Chanaan venientibus a Sidone Geraram usque Gazam, donec ingrediaris Sodomam et Gomorrham, et Adamam, et Seboim usque Lesa. Hi sunt filii Cham in cognationibus, et linguis, et generationibus, terrisque et gentibus suis. (Gn. 10,6-20)
- P41: Gen. x. & . xi.
- P41: Ge.x.&.xi.
Genesis 10 (8)
Porro Chus genuit Nemrod : ipse cœpit esse potens in terra, (Gn. 10,8)
- B15:
Nembroth
Genes .x.
- B15:
Nemroth
Gene. x.
Genesis 10
Genesis 11 (4)
et dixerunt : Venite, faciamus nobis civitatem et turrim, cujus culmen pertingat ad cælum : et celebremus nomen nostrum antequam dividamur in universas terras. (Gn. 11,4)
- P41: Gen. x. & . xi.
- P41: Ge.x.&.xi.
Genesis 11
At vero Melchisedech rex Salem, proferens panem et vinum, erat enim sacerdos Dei altissimi, benedixit ei, et ait : Benedictus Abram Deo excelso, qui creavit cælum et terram : et benedictus Deus excelsus, quo protegente, hostes in manibus tuis sunt. Et dedit ei decimas ex omnibus. (Gn. 14,18ff.)
- P48: Gen. ix. & . 14
- P48: Ge.ix.&.14
Genesis 14 (18-20)
Genesis 14
Genesis 18 (20-32)
Dixit itaque Dominus : Clamor Sodomorum et Gomorrhæ multiplicatus est, et peccatum eorum aggravatum est nimis. Descendam, et videbo utrum clamorem qui venit ad me, opere compleverint ; an non est ita, ut sciam. Converteruntque se inde, et abierunt Sodomam : Abraham vero adhuc stabat coram Domino. Et appropinquans ait : Numquid perdes justum cum impio ? si fuerint quinquaginta justi in civitate, peribunt simul ? et non parces loco illi propter quinquaginta justos, si fuerint in eo ? Absit a te ut rem hanc facias, et occidas justum cum impio, fiatque justus sicut impius, non est hoc tuum : qui judicas omnem terram, nequaquam facies judicium hoc. Dixitque Dominus ad eum : Si invenero Sodomis quinquaginta justos in medio civitatis, dimittam omni loco propter eos. Respondensque Abraham, ait : Quia semel cœpi, loquar ad Dominum meum, cum sim pulvis et cinis. Quid si minus quinquaginta justis quinque fuerint ? delebis, propter quadraginta quinque, universam urbem ? Et ait : Non delebo, si invenero ibi quadraginta quinque. Rursumque locutus est ad eum : Sin autem quadraginta ibi inventi fuerint, quid facies ? Ait : Non percutiam propter quadraginta. Ne quæso, inquit, indigneris, Domine, si loquar : quid si ibi inventi fuerint triginta ? Respondit : Non faciam, si invenero ibi triginta. Quia semel, ait, cœpi loquar ad Dominum meum : quid si ibi inventi fuerint viginti ? Ait : Non interficiam propter viginti. Obsecro, inquit, ne irascaris, Domine, si loquar adhuc semel : quid si inventi fuerint ibi decem ? Et dixit : Non delebo propter decem. (Gn. 18,20-32)
- B25:
Sodoma.
Genes .xviii.
- B25: Fccle. xii.
xxiii. q. iiii.
Nabuchodo⸗
nosor
Sodoma
Gene. xviii.
Genesis 18
Genesis 19 (24-25)
Igitur Dominus pluit super Sodomam et Gomorrham sulphur et ignem a Domino de cælo : et subvertit civitates has, et omnem circa regionem, universos habitatores urbium, et cuncta terræ virentia. (Gn. 19,24f.)
- B25: Fccle. xii.
xxiii. q. iiii.
Nabuchodo⸗
nosor
Sodoma
Gene. xviii.
Genesis 19
Genesis 2 (16-17)
præcepitque ei, dicens : Ex omni ligno paradisi comede ; de ligno autem scientiæ boni et mali ne comedas : in quocumque enim die comederis ex eo, morte morieris. (Gn. 2,16f.)
- B85: prouer. x.
Eccles. ix.
Sapien ix
Genesis. ii.
Ad Roma. v.
Genesis 2 (7)
Formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terræ, et inspiravit in faciem ejus spiraculum vitæ, et factus est homo in animam viventem. (Gn. 2,7)
- P39: Eccle. xvii.
Gen. ii.
- P39: Eccle.xvii.
Ge.ii.
Genesis 2
Genesis 3 (19)
In sudore vultus tui vesceris pane, donec revertaris in terram de qua sumptus es : quia pulvis es et in pulverem reverteris. (Gn. 3,19)
- P39: Gen. iii.
i. corin. xiiii
- P39: Ge.iii.
i.corin.xiiii
Genesis 3 (22-23)
et ait : Ecce Adam quasi unus ex nobis factus est, sciens bonum et malum : nunc ergo ne forte mittat manum suam, et sumat etiam de ligno vitæ, et comedat, et vivat in æternum. Et emisit eum Dominus Deus de paradiso voluptatis, ut operaretur terram de qua sumptus est. (Gn. 3,22f.)
- P39: gene. iii.
de pe dist. ii.
princeps.
dā ii. corin. xi.
de pe. dis. ⁊. a
xl. di. quelibet
& . c. adam
- P39: gene.iii.
de pe di.ii.
princeps.
dā ii.corin.xi.
de pe.diſ. ⁊.a
xl.di qu elibʒ
&.c.adam
Genesis 3
Genesis 37 (4-5)
Videntes autem fratres ejus quod a patre plus cunctis filiis amaretur, oderant eum, nec poterant ei quidquam pacifice loqui. Accidit quoque ut visum somnium referret fratribus suis : quæ causa majoris odii seminarium fuit. (Gn. 37,4f.)
- B53:
Ioseph ge=
nesis .xxxvii.
- B53:
Ioseph gen. 37
Genesis 37
Genesis 4 (10-12)
Dixitque ad eum : Quid fecisti ? vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra. Nunc igitur maledictus eris super terram, quæ aperuit os suum, et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua. Cum operatus fueris eam, non dabit tibi fructus suos : vagus et profugus eris super terram. (Gn. 4,10ff.)
- P46:
Cayn
Gen. ii.
- P46: Cayn
Ge.ii.
Genesis 4 (13-14)
Dixitque Cain ad Dominum : Major est iniquitas mea, quam ut veniam merear. Ecce ejicis me hodie a facie terræ, et a facie tua abscondar, et ero vagus et profugus in terra : omnis igitur qui invenerit me, occidet me. (Gn. 4,13f.)
- P41: Gen. iiii.
Enoch ciuitas
condita & eius
regnum vsurpa
tum de hoc Au
gustinus li. xv.
de ciui. dei
Gen. vi.
Iosehpus li. i.
c. v.
Gen. vii.
- P41: Ge.iiii.
Enoch ciuitaſ
cōdita& eius
regnū vſurpa
tū de hoc Au
guinꝰ li.xv.
de ciui.dei
Ge.vi.
Ioſehpꝰ li.i.
c.v.
Ge.vii.
Genesis 4 (8)
Dixitque Cain ad Abel fratrem suum : Egrediamur foras. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus fratrem suum Abel, et interfecit eum. (Gn. 4,8)
- B53: Genesis .iiii.
Atreus de quo
loquitur boca. in
de genealo.
deo.
- B53: Genesis iiii.
Genesis 4
Genesis 6 (5-7)
Videns autem Deus quod multa malitia hominum esset in terra, et cuncta cogitatio cordis intenta esset ad malum omni tempore, pœnituit eum quod hominum fecisset in terra. Et tactus dolore cordis intrinsecus, Delebo, inquit, hominem, quem creavi, a facie terræ, ab homine usque ad animantia, a reptili usque ad volucres cæli : pœnitet enim me fecisse eos. (Gn. 6,5ff.)
- P41: Gen. iiii.
Enoch ciuitas
condita & eius
regnum vsurpa
tum de hoc Au
gustinus li. xv.
de ciui. dei
Gen. vi.
Iosehpus li. i.
c. v.
Gen. vii.
- P41: Ge.iiii.
Enoch ciuitaſ
cōdita& eius
regnū vſurpa
tū de hoc Au
guinꝰ li.xv.
de ciui.dei
Ge.vi.
Ioſehpꝰ li.i.
c.v.
Ge.vii.
Genesis 6
Genesis 7 (21-23)
Consumptaque est omnis caro quæ movebatur super terram, volucrum, animantium, bestiarum, omniumque reptilium, quæ reptant super terram : universi homines, et cuncta, in quibus spiraculum vitæ est in terra, mortua sunt. Et delevit omnem substantiam quæ erat super terram, ab homine usque ad pecus, tam reptile quam volucres cæli : et deleta sunt de terra. Remansit autem solus Noë, et qui cum eo erant in arca. (Gn. 7,21ff.)
- P41: Gen. iiii.
Enoch ciuitas
condita & eius
regnum vsurpa
tum de hoc Au
gustinus li. xv.
de ciui. dei
Gen. vi.
Iosehpus li. i.
c. v.
Gen. vii.
- P41: Ge.iiii.
Enoch ciuitaſ
cōdita& eius
regnū vſurpa
tū de hoc Au
guinꝰ li.xv.
de ciui.dei
Ge.vi.
Ioſehpꝰ li.i.
c.v.
Ge.vii.
Genesis 7
Genesis 8 (18-21)
Egressus est ergo Noë, et filii ejus : uxor illius, et uxores filiorum ejus cum eo. Sed et omnia animantia, jumenta, et reptilia quæ reptant super terram, secundum genus suum, egressa sunt de arca. Ædificavit autem Noë altare Domino : et tollens de cunctis pecoribus et volucribus mundis, obtulit holocausta super altare. Odoratusque est Dominus odorem suavitatis, et ait : Nequaquam ultra maledicam terræ propter homines : sensus enim et cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adolescentia sua : non igitur ultra percutiam omnem animam viventem sicut feci. (Gn. 8,18-21)
- P41: Ad hebre. xi.
Gen. viii.
- P41: Ad hebre.xi.
Ge.viii.
Genesis 8 (21)
sensus enim et cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adolescentia sua (Gn. 8,21)
- B6: xii. q. i. omnis.
Gene. viii.
Genesis 8
Genesis 9 (22)
Quod cum vidisset Cham, pater Chanaan, verenda scilicet patris sui esse nudata, nuntiavit duobus fratribus suis foras. (Gn. 9,22)
- P41: Gen. ix.
- P41: Ge.ix.
Genesis 9 (22-25)
Quod cum vidisset Cham, pater Chanaan, verenda scilicet patris sui esse nudata, nuntiavit duobus fratribus suis foras. At vero Sem et Japheth pallium imposuerunt humeris suis, et incedentes retrorsum, operuerunt verenda patris sui : faciesque eorum aversæ erant, et patris virilia non viderunt. Evigilans autem Noë ex vino, cum didicisset quæ fecerat ei filius suus minor, ait : Maledictus Chanaan, servus servorum erit fratribus suis. (Gn. 9,22-25)
- B90:
Cham
Genesis .ix.
- B90:
Absolon
ii. Reg. xv. &
xviii.
Cham
Gene. ix.
Leuiti. xviii.
Genesis 9 (9)
Ecce ego statuam pactum meum vobiscum, et cum semine vestro post vos : (Gn. 9,9)
- P48: Gen. ix. & . 14
- P48: Ge.ix.&.14
Genesis 9
Genesis
Hester 16 (6)
dum aures principum simplices, et ex sua natura alios æstimantes, callida fraude decipiunt. (Est. 16,6)
- B101: Hester .
vi
xvi
.
- B101: Hester. xvi
Hester 16
Hester 3 (13)
missæ sunt per cursores regis ad universas provincias, ut occiderent atque delerent omnes Judæos, a puero usque ad senem, parvulos et mulieres, uno die, hoc est tertiodecimo mensis duodecimi, qui vocatur Adar ; et bona eorum diriperent. (Est. 3,13)
- B64: Hester. v.
Hester 3 (2)
Cunctique servi regis, qui in foribus palatii versabantur, flectebant genua, et adorabant Aman : sic enim præceperat eis imperator : solus Mardochæus non flectebat genu, neque adorabat eum. (Est. 3,2)
- B68: Hester .iii.
- B101: Hester .iii.
- B68: Hester. iii.
- B101: Hester. iii.
Hester 3
Hester 7 (9-10)
dixitque Arbona unus de eunuchis qui stabant in ministerio regis en lignum quod paraverat Mardocheo qui locutus est pro rege stat in domo Aman habens altitudinis quinquaginta cubitos cui dixit rex adpendite eum in eo suspensus est itaque Aman in patibulo quod paraverat Mardocheo et regis ira quievit (Est. 7,9f.)
- B69: Psᷓ. vii.
Prouer. xxvi
Ecclesi. xxvii
Hester. vii.
Hester 7
Hester
Hieremias 1 (9-11)
Et misit Dominus manum suam, et tetigit os meum, et dixit Dominus ad me : Ecce dedi verba mea in ore tuo : ecce constitui te hodie super gentes et super regna, ut evellas, et destruas, et disperdas, et dissipes, et ædifices, et plantes. Et factum est verbum Domini ad me, dicens : Quid tu vides, Jeremia ? Et dixi : Virgam vigilantem ego video. (Ier. 1,9ff.)
Hieremias 1
Hieremias 12 (13)
Seminaverunt triticum, et spinas messuerunt : hæreditatem acceperunt, et non eis proderit. Confundemini a fructibus vestris propter iram furoris Domini. (Ier. 12,13)
- B94: Hiere .xii.
- B94: Hiere. xii.
Sapien. iii.
Hieremias 12
Hieremias 13 (9)
Hæc dicit Dominus : Sic putrescere faciam superbiam Juda, et superbiam Jerusalem multam : (Ier. 13,9)
- B82: Hiere .xiii.
- B82: Hiere. xiii.
Hieremias 13 (9-10)
Sic putrescere faciam superbiam Juda, et superbiam Jerusalem multam : populum istum pessimum qui nolunt audire verba mea, et ambulant in pravitate cordis sui (Ier. 13,9f.)
- B86: Hiere .xiii.
- B82: xlvi. dis. in prim.
l. nuper. C. de
mā. & col. pa.
glo. in. l. seruis.
vr. ff. de le. iii.
- B86: Prouer. xxvii
Eccle. xvi.
Hiere. xiii.
Esaię. xlvii.
Hieremias 13
Hieremias 14 (14-15)
Et dicit Dominus ad me : Falso prophetæ vaticinantur in nomine meo : non misi eos, et non præcepi eis, neque locutus sum ad eos. Visionem mendacem, et divinationem, et fraudulentiam, et seductionem cordis sui, prophetant vobis. Idcirco hæc dicit Dominus de prophetis qui prophetant in nomine meo, quos ego non misi, dicentes : Gladius et fames non erit in terra hac : In gladio et fame consumentur prophetæ illi. (Ier. 14,14f.)
- B103: Hiere .xiiii
- B103: Hiere. xiiii.
Hieremias 14
Hieremias 15 (1)
Si steterit Moyses et Samuel coram me, non est anima mea ad populum istum : (Ier. 15,1)
- B88: prouer .xiii
Hiere .xv.
- B88: Prouer. xiii
Treno. iii. in fi
Deutro. xxv
Hiere. xv.
Hieremias 15 (20-21)
Et dabo te populo huic in murum æreum fortem : et bellabunt adversum te, et non prævalebunt, quia ego tecum sum ut salvem te, et eruam te, dicit Dominus : et liberabo te de manu pessimorum, et redimam te de manu fortium. (Ier. 15,20f.)
- B99: prouer .xvii
Hiere .xv.
- B99: prouer. xvii.
Hieri. xv
Hieremias 15
Hieremias 17 (11)
Perdix fovit quæ non peperit : fecit divitias, et non in judicio : in dimidio dierum suorum derelinquet eas, et in novissimo suo erit insipiens. (Ier. 17,11)
- B20:
xxii
xxxii
. di. eru⸗
bescant.
Hieremie
xvii.
- B20: xxxii. dis.
erubescant
Hiere. xvii.
Ps. vii.
In regula pec
catum li. vi.
Hieremias 17 (21-22)
Hæc dicit Dominus : Custodite animas vestras, et nolite portare pondera in die sabbati, nec inferatis per portas Jerusalem : et nolite ejicere onera de domibus vestris in die sabbati, et omne opus non facietis : sanctificate diem sabbati, sicut præcepi patribus vestris. (Ier. 17,21f.)
- B95: Hiere .xvii.
- B95: Hiere .xvii.
- B95: Hiere. xvii
de fer. c. i. &
vl. Ce. ti. l.
omnes de con. di
iiii. c. i.
- B95: Hiere. xvii
Leuiti. xxv
Marci. ii.
Io. ix.
Hieremias 17
Hieremias 18 (11-12)
Nunc ergo dic viro Juda, et habitatoribus Jerusalem, dicens : Hæc dicit Dominus : Ecce ego fingo contra vos malum, et cogito contra vos cogitationem : revertatur unusquisque a via sua mala, et dirigite vias vestras et studia vestra. Qui dixerunt : Desperavimus : post cogitationes enim nostras ibimus, et unusquisque pravitatem cordis sui mali faciemus. (Ier. 18,11f.)
- B19: Hieremie
xviii.
- B19: Hiere. xviii.
Hieremias 18 (8-11)
si pœnitentiam egerit gens illa a malo suo quod locutus sum adversus eam, agam et ego pœnitentiam super malo quod cogitavi ut facerem ei. Et subito loquar de gente et de regno, ut ædificem et plantem illud. Si fecerit malum in oculis meis, ut non audiat vocem meam, pœnitentiam agam super bono quod locutus sum ut facerem ei. Nunc ergo dic viro Juda, et habitatoribus Jerusalem, dicens : Hæc dicit Dominus : Ecce ego fingo contra vos malum, et cogito contra vos cogitationem : revertatur unusquisque a via sua mala, et dirigite vias vestras et studia vestra. (Ier. 18,8-11)
- B86: Hiere .xviii
Ezec .xviii
- B86: Ecclesi. ii.
Hiere. xviii
Ezechi. xviii.
Math. iii.
Lucę. xiii.
Hieremias 18
Hieremias 2 (2)
Vade, et clama in auribus Jerusalem, dicens : Hæc dicit Dominus : Recordatus sum tui, miserans adolescentiam tuam, et caritatem desponsationis tuæ, quando secuta es me in deserto, in terra quæ non seminatur. (Ier. 2,2)
- B80: prouer .xx.
Hiere .ii.
- B80: prouer. xx.
Hiere. ii.
Eccle. xxxiii.
A sæculo confregisti jugum meum : rupisti vincula mea, et dixisti : Non serviam. In omni enim colle sublimi, et sub omni ligno frondoso, tu prosternebaris meretrix. Ego autem plantavi te vineam electam, omne semen verum : quomodo ergo conversa es mihi in pravum, vinea aliena ? (Ier. 2,20f.)
- B72: Hiere .ii.
- B72: Hiere. ii.
Esaię. xli.
Hieremias 2 (20-21)
Hieremias 2 (35)
ecce ego iudicio contendam tecum eo quod dixeris non peccavi (Ier. 2,35b)
- B71: Eccle .vi.
Hiere .ii.
- B71: Ecclesi. vi
Hiere. ii.
Hieremias 2 (5-6)
Hæc dicit Dominus : Quid invenerunt patres vestri in me iniquitatis, quia elongaverunt a me, et ambulaverunt post vanitatem, et vani facti sunt ? Et non dixerunt : Ubi est Dominus qui ascendere nos fecit de terra Ægypti ; (Ier. 2,5f.)
- B66: Hiere .ii.
Ezechiel .xiii.
- B66:
Ptolomeus
Sapien. iii.
Hiere. ii.
Ezech. xiii.
Ecclesi. 34.
Hieremias 2
Hieremias 22 (13)
Væ qui ædificat domum suam in injustitia, et cœnacula sua non in judicio (Ier. 22,13)
- B15: Eccle. xxi.
Iere. xxii.
Hieremias 22 (13-14)
Væ qui ædificat domum suam in injustitia, et cœnacula sua non in judicio : amicum suum opprimet frustra, et mercedem ejus non reddet ei : qui dicit : Ædificabo mihi domum latam, et cœnacula spatiosa : qui aperit sibi fenestras et facit laquearia cedrina, pingitque sinopide. (Ier. 22,13f.)
- B15: Eccle. xxi.
Ieremię. xxii
Hieremias 22
Hieremias 23 (31-32)
Ecce ego ad prophetas, ait Dominus, qui assumunt linguas suas, et aiunt : Dicit Dominus. Ecce ego ad prophetas somniantes mendacium, ait Dominus, qui narraverunt ea, et seduxerunt populum meum in mendacio suo et in miraculis suis, cum ego non misissem eos, nec mandassem eis : qui nihil profuerunt populo huic, dicit Dominus. (Ier. 23,31f.)
- B103: ii. Petri. iii
Hiere. xxiii
Mich. iii.
Hieremias 23
Hieremias 24 (8-10)
Et sicut ficus pessimæ quæ comedi non possunt eo quod sint malæ, hæc dicit Dominus : Sic dabo Sedeciam regem Juda, et principes ejus, et reliquos de Jerusalem, qui remanserunt in urbe hac, et qui habitant in terra Ægypti. Et dabo eos in vexationem, afflictionemque omnibus regnis terræ, in opprobrium, et in parabolam, et in proverbium, et in maledictionem in universis locis ad quæ ejeci eos. Et mittam in eis gladium, et famem, et pestem, donec consumantur de terra quam dedi eis et patribus eorum. (Ier. 24,8ff.)
Hieremias 24
Hieremias 27 (2-7)
Hæc dicit Dominus ad me : Fac tibi vincula et catenas, et pones eas in collo tuo, et mittes eas ad regem Edom, et ad regem Moab, et ad regem filiorum Ammon, et ad regem Tyri, et ad regem Sidonis, in manu nuntiorum qui venerunt Jerusalem ad Sedeciam regem Juda. Et præcipies eis ut ad dominos suos loquantur : Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Hæc dicetis ad dominos vestros : Ego feci terram, et homines, et jumenta quæ sunt super faciem terræ, in fortitudine mea magna, et in brachio meo extento, et dedi eam ei qui placuit in oculis meis. Et nunc itaque ego dedi omnes terras istas in manu Nabuchodonosor regis Babylonis servi mei : insuper et bestias agri dedi ei, ut serviant illi : et servient ei omnes gentes, et filio ejus, et filio filii ejus, donec veniat tempus terræ ejus et ipsius : et servient ei gentes multæ et reges magni. (Ier. 27,2-7)
- P45:
Babiloniorum
Hiere. xxvii
- P45: Babilonioꝶ
Hiere.xxvii
Hieremias 27
Hieremias 29 (17-19)
hæc dicit Dominus exercituum : Ecce mittam in eos gladium, et famem, et pestem : et ponam eos quasi ficus malas, quæ comedi non possunt eo quod pessimæ sint : et persequar eos in gladio, et in fame, et in pestilentia : et dabo eos in vexationem universis regnis terræ : in maledictionem, et in stuporem, et in sibilum, et in opprobrium cunctis gentibus ad quas ego ejeci eos, eo quod non audierint verba mea, dicit Dominus, quæ misit ad eos per servos meos prophetas, de nocte consurgens et mittens : et non audistis, dicit Dominus. (Ier. 29,17-19)
- B88: Hiere .xxix
- B88:
Ouidius in ep.
Psᷓ. v. & . xliii
Esaię. xxii.
Iohel. ii.
prouer. xiiii.
Treno. v.
Hiere. xxix.
Hieremias 29 (23)
pro eo quod fecerint stultitiam in Israël, et mœchati sunt in uxores amicorum suorum, et locuti sunt verbum in nomine meo mendaciter, quod non mandavi eis. Ego sum judex et testis, dicit Dominus. (Ier. 29,23)
- B33: Hiere .xxix
- B35: xxxii. q. vii.
quid in nimbus
Sapien. xiii.
Ad Roma. ii.
Hiere. xxix.
Hieremias 29 (8-9)
Hæc enim dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Non vos seducant prophetæ vestri qui sunt in medio vestrum, et divini vestri, et ne attendatis ad somnia vestra quæ vos somniatis : quia falso ipsi prophetant vobis in nomine meo, et non misi eos, dicit Dominus. (Ier. 29,8f.)
- B105: Luce .xi.
prouer .xiiii.
Eccles . xxvii xxxvii
Hiere .xxix
Ad colo .iii
- B105: Lucę. xxi.
Prouer. xiiii
Ecclesi. 37.
Hiere. xxix
Ad collo. iii
Hieremias 29
Hieremias 3 (5)
numquid irasceris in perpetuum, aut perseverabis in finem ? ecce locuta es, et fecisti mala, et potuisti. (Ier. 3,5)
- B84: Apocal .iii.
Hiere .iii.
- B84: Apoca. iii.
Hiere. iii
Hieremias 3
Hieremias 31 (28-31)
Et sicut vigilavi super eos ut evellerem, et demolirer, et dissiparem, et disperderem, et affligerem, sic vigilabo super eos ut ædificem et plantem, ait Dominus. In diebus illis non dicent ultra : Patres comederunt uvam acerbam, et dentes filiorum obstupuerunt. Sed unusquisque in iniquitate sua morietur : omnis homo qui comederit uvam acerbam, obstupescent dentes ejus. Ecce dies venient, dicit Dominus, et feriam domui Israël et domui Juda fœdus novum, (Ier. 31,28-31)
- P37: Hiere. xxxi.
Iob. xxxviii.
- P37: Hiere.xxxi.
Iob.xxxviii.
Hieremias 31 (31-32)
Ecce dies venient, dicit Dominus, et feriam domui Israël et domui Juda fœdus novum, non secundum pactum quod pepigi cum patribus eorum in die qua apprehendi manum eorum ut educerem eos de terra Ægypti, pactum quod irritum fecerunt : et ego dominatus sum eorum, dicit Dominus. (Ier. 31,31f.)
- B99: Hiere .xxxi
Ad hebreos .8.
- B99: Hiere. xxxi
Ad hebre. 8.
Hieremias 31
Hieremias 35 (18-19)
Domui autem Rechabitarum dixit Jeremias : Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Pro eo quod obedistis præcepto Jonadab patris vestri, et custodistis omnia mandata ejus, et fecistis universa quæ præcepit vobis, propterea hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Non deficiet vir de stirpe Jonadab filii Rechab, stans in conspectu meo cunctis diebus. (Ier. 35,18f.)
- B90: Hiere .xxxv.
Eccles . xxxii. xxiii.
- B90: Hiere. xxxv.
Ecclesi. xxiii.
Hieremias 35
Hieremias 5 (2-3)
Quod si etiam : Vivit Dominus, dixerint, et hoc falso jurabunt. Domine, oculi tui respiciunt fidem : percussisti eos, et non doluerunt ; attrivisti eos, et renuerunt accipere disciplinam : induraverunt facies suas supra petram, et noluerunt reverti. (Ier. 5,2f.)
- B102: Ieremie .v.
et .vii.
- B102: Hieremię. v
& . vii.
Hieremias 5 (23-28)
Populo autem huic factum est cor incredulum et exasperans :recesserunt, et abierunt.Et non dixerunt in corde suo :Metuamus Dominum Deum nostrum, qui dat nobis pluviam temporaneam et serotinam in tempore suo, plenitudinem annuæ messis custodientem nobis. Iniquitates vestræ declinaverunt hæc, et peccata vestra prohibuerunt bonum a vobis : quia inventi sunt in populo meo impii insidiantes quasi aucupes, laqueos ponentes et pedicas ad capiendos viros. Sicut decipula plena avibus, sic domus eorum plenæ dolo : ideo magnificati sunt et ditati. Incrassati sunt et impinguati, et præterierunt sermones meos pessime. Causam viduæ non judicaverunt, causam pupilli non direxerunt, et judicium pauperum non judicaverunt. (Ier. 5,23-28)
- B93: Deutr. xxiii.
Exodi. xxii
Hiere. v.
Hieremias 5
Hieremias 51 (17-18)
Stultus factus est omnis homo a scientia ; confusus est omnis conflator in sculptili : quia mendax est conflatio eorum, nec est spiritus in eis. Vana sunt opera, et risu digna : in tempore visitationis suæ peribunt. (Ier. 51,17f.)
- B109: Hiere .li.
- B109: Hiere. li.
Hieremias 51 (23)
et collidam in te pastorem et gregem ejus : et collidam in te agricolam et jugales ejus : et collidam in te duces et magistratus : (Ier. 51,23)
- B82: Hiere .
l.
li.
- B82: Hiere. li.
Hieremias 51 (24-25)
et reddam Babyloni, et cunctis habitatoribus Chaldææ, omne malum suum quod fecerunt in Sion, in oculis vestris, ait Dominus. Ecce ego ad te, mons pestifer, ait Dominus, qui corrumpis universam terram : et extendam manum meam super te, et evolvam te de petris, et dabo te in montem combustionis : (Ier. 51,24f.)
- B50: Hiere. vlti.
- B50: Hiere. xli.
Hieremias 51 (24-26)
et reddam Babyloni, et cunctis habitatoribus Chaldææ, omne malum suum quod fecerunt in Sion, in oculis vestris, ait Dominus. Ecce ego ad te, mons pestifer, ait Dominus, qui corrumpis universam terram : et extendam manum meam super te, et evolvam te de petris, et dabo te in montem combustionis : et non tollent de te lapidem in angulum, et lapidem in fundamenta : sed perditus in æternum eris, ait Dominus. (Ier. 51,24ff.)
- B104: Hiere .li.
- B104: Eccclesi. xxi
Hiere. li.
Hieremias 51 (34-36)
Comedit me, devoravit me Nabuchodonosor rex Babylonis : reddidit me quasi vas inane, absorbuit me quasi draco, replevit ventrem suum teneritudine mea, et ejecit me. Iniquitas adversum me et caro mea super Babylonem, dicit habitatio Sion : et sanguis meus super habitatores Chaldææ, dicit Jerusalem. Propterea hæc dicit Dominus : Ecce ego judicabo causam tuam, et ulciscar ultionem tuam : et desertum faciam mare ejus, et siccabo venam ejus. (Ier. 51,34ff.)
- B57: Hiere .li.
- B57: xxiiii. q. iiii.
Nabuchodo⸗
nosor
Sapien. x.
Hiehemię. li.
prouer. xxiiii
Ecclesi. xii.
Hieremias 51
Hieremias 6 (10)
Cui loquar, et quem contestabor ut audiat ? ecce incircumcisæ aures eorum, et audire non possunt : ecce verbum Domini factum est eis in opprobrium, et non suscipient illud. (Ier. 6,10)
- B40: Hiere .vi. et
viii.
Eccle .i.Die Marginalie ist nicht mehr lesbar und wurde aus dem Exemplar Paris 2 ergänzt.
- B40: Iheremię. vi.
& . v ii.
Eccle. i.
Hieremias 6
Hieremias 7 (20-21)
Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Holocautomata vestra addite victimis vestris, et comedite carnes : quia non sum locutus cum patribus vestris, et non præcepi eis, in die qua eduxi eos de terra Ægypti, de verbo holocautomatum et victimarum : (Ier. 7,20f.)
- P25: Hiere.vii.
- P25: Hiere. vii.
- P25: Hiere.vii.
Hieremias 7 (24)
Et non audierunt, nec inclinaverunt aurem suam : sed abierunt in voluntatibus et in pravitate cordis sui mali : factique sunt retrorsum, et non in ante, (Ier. 7,24)
- B40: Iheremię. vi.
& . v ii.
Eccle. i.
Hieremias 7 (4)
Nolite confidere in verbis mendacii, dicentes : Templum Domini, templum Domini, templum Domini est ! (Ier. 7,4)
- B102: Ieremie .v.
et .vii.
- B102: Hieremię. v
& . vii.
Hieremias 7
Hieremias 8 (15)
Exspectavimus pacem, et non erat bonum : tempus medelæ, et ecce formido. (Ier. 8,15)
- B40: Hiere .vi. et
viii.
Eccle .i.Die Marginalie ist nicht mehr lesbar und wurde aus dem Exemplar Paris 2 ergänzt.
- B94: Hiere .viii.
Nume .xxv
- B94: Hiere. viii.
Nume. xxv
Ps̄. xxxvi.
Ecclesi. iiii.
Prouer. 28
Ecclesi. x. &
xix
Ps̄. liiii.
Hieremias 8
Hieremias 9 (1)
Quis dabit capiti meo aquam, et oculis meis fontem lacrimarum, et plorabo die ac nocte interfectos filiæ populi mei ? (Ier. 9,1)
- B99: Hiere .ix.