Text aus dem Hauptfenster in Zwischenablage kopieren

6
stannisse gheheiten is / willende betoghen dat vlyxes
7
wijs ende expert was: seide dat hij vele dorpen / steden /
8
landen ende mannieren oft zeden ende ghijsen van
9
vele volcs ghesien hadde. Maer also Horatius in zijn
10
epistolen scrijft. Celum non animum mutant / qui per mare
11
currunt. sij veranderen de locht ende gheleghentheit van
12
den hemele / die ouer de zee oft ouer dat mer varen maer
13
niet haren moed: want die zot wech gaet: ende altijds
14
met zotheit ommegaet en can niet wijser ghekeeren. mids
15
welcken seit Seneca dat de wanderinghe den medecijn
16
niet en maect: noch de plaetse den constenare: maer also
17
men den kindren seit Sepe rogare / rogata tenere: reten=
18
ta docere: hec tria discipulum faciunt superare magistrum.
19
dat is. Drie saken moghen den disciple ende dat leerkind
20
bouen zijnen meister maken. Die eerste is Dicwijle on=
21
dervraghen tot dat hijt vestaet ende begrijpt. Dandre
22
is datmen wel ondervraeght ende verstaen heeft: wel
23
onthouden. Die derde es. Datmen wel onthouden heeft
24
den andren voort leeren. Also wij alle doen zullen in
25
goede leeringhe willen wij den zotten niet gheleken zijn
26
die altijds der gansen sanck ende liet sijnghen wat zij
27
hooren. waer af de leeraer spreect aldus.
De leeraer.
28
DIe vele versoect ende weynich leert:
29
Die verre loopt ende wijt verkeert:
30
Ende wat hij ziet tonrechte merct
31
Die vele begrijpt ende niet en werct
32
Die altijds deerste is anden dans
33
Ende altijds sijnct al waert een gans
34
Die sal een gans gherekent wesen
35
Van verre te lopen is nyemand ghepresen.
f i

GW5066_0081_Paris_f1r