Text aus dem Hauptfenster in Zwischenablage kopieren

7
tonghe wel temperen ende regieren can: is daller wijste ende
8
vorsienichste. Ende in dat. xiij. capittel seit hij aldus.
9
Qui custodit os suum custodit animam suam: qui autem incon
10
sideratus est ad loquendum sentiet mala. det is. die zijnen
11
mond bewaert / bewaert zijn ziele: maer die onuorsienlic
12
spreect zal quaed ende teghenspoed gheuoelen. Ende om
13
dieswille dat de mensche vut wendelic gheen edeller
14
werck en can dan spreken: ende gheen beter dan wel spre=
15
ken noch aergher oft boser dan qualic spreken zo heeft
16
ons natuere twee ooren ghegheuen ende die altijds open
17
ende maer een tongheende die met twee sloten dat is metten
18
lippen ende tanden besloten om dat wij bereid souden zijn
19
int hooren ende traech int spreken: want mids qualic spre
20
ken menich man bedoruen is Ghelijc die aeckster scaterende
21
haer ionghen wroeght: ende de muus om dat sij zonder
22
gheruchte niet gheeten en can haer seluen verraedt.
23
Conste de catte musen zonder mauwen ende de zot win
24
nen zonder hem beroumen zij soude beide haer proye
25
behouwen.
De leeraer.
26
BEwaert hu tonghe zo werdij gheeert
27
want als Esopus ons heeft gheleert
28
Beter vleisch zo en vindt men gheen
29
Nocht aergher dan hooftvleisch zonder been
30
Twee ooren heeft ons natuere verleint
31
Ende maer een tonghe: waer met zij meint
32
Dat wij te hoorne sullen zijn bereidt
33
Ende traech tot spreken / ten zij wijsheid
34
Ghij zult ooc scuwen zo wie veel vraghen
35
want zij ooc gheerne veel ouerdraghen
36
Van quaed te spreken wacht uwen mond
37
Onwijselic spreken scaedt menich pond.
d ij

GW5066_0051_Paris_d2r